పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - పదవ సంపుటము.pdf/171

156 ఆ ం ధ9 క వి త ర ం గి కో ద్ధతను శ్ర చెన్నమాంబా పదినసంసేవ్యమానపదపంకే జా' అనుపద్యములో నుదాహృతయైన • చెన్నమాంబ' యీ కవి వల్లి యని యూహింపనగును. మాతృగర్భమును సముద్రములోఁ బోల్చి తామచందుల వుని చెప్పకొనుల కవి సాంప్రదాయము. ఇతఁడు తండ్రిగర్భము న్న వమతో `బోల్చి తనను చంద్రునితోఁ బోల్చుకొనినాఁడు కారణము దురూహ్యము కవి పసితనముననే మాతృవిహీనుఁడై తండ్రి చేఁ బెంపఁ @&さoでマoマ! s ఈ కవిని వాసము నెల్లూరు మండలమందలి కందుకూరు, ఆయూర నుండు సోమేశ్వర స్వామికిని జవార్ధనస్వామికి నీతఁడు తన గ్రంథములను గృతినిచ్చెను. సోమేశ్వరస్వామి కలలో ఁ గన్పడి తన కావ్య కన్యక నిమ్మని యాడి గె ననియు, నందులకుఁ బరమానందభరితఁడె తనకన్యక గుణసంపత్తిని అల్లని ఘనశక్తిని నీదిగువపద్యములలో వS* హ-నిరవుగా వంచియున్నాడు. గీ, వచ్చి కృతికన్యకాసముద్వాహమునకు శుల్క-ము గ నాయురార్యో సుప్రసిద్ధ లిత్తనని యల్లు డగుటకు నిచ్చగించె నింతద్రం గ్రె ను సౌభాగ్య మెందుఁ గల రెటే, 18 á, కోమలవర్ణధాన యును గోవిదసంస్తవనియలక్షణ స్తోమఫలాభిరామయుయ శుంభదలంకరణ పసాధన స్టేనుయు నప్రత్కర్యగుణసీమ యు నైనమదీయ కావ్యక న్యామణి నిచ్చి మంచుమలయల్లుని నల్లునిఁగా నొనర్చెదత్తా, 19 సీ. తలపై వియన్లంగ గలుగునిత్యస్నాత కైలాసగిరిదుర్గమేలు నేత తిపురంబు లొక గ్రోలఁ [దేళ్ల నేసినవాఁడు కందర్పఁ గెల్సిన యందశాడు