తృతీయాశ్వాసము
39
నీరేజాక్షుని వాసముం గని హరిన్ విష్ణున్ దయాసాగరున్
వారల్ భావన జేసి నమ్రులయి కైవారంబుఁ గావింపుచున్.
సీ. దండంబు మీనానతార విహారున కభివాదనము కచ్ఛపాత్మకునకు
మాయావరాహరమ్యశరీరునకు మ్రొక్కు లంజలి స్వామి హర్యక్షమూర్తి
కారాధనము వామనాంగసంపన్నున కర్బనల్ పరశురామాపనుమున
కర్ఘ్యపాద్యములు రామాభిధానవిలాసి కలరు దోయిళ్ళు నీలాంబరునకుఁ
గృష్ణునకుఁ గేలుమోడ్పు కల్కికి జొహారు, శరణు నారాయణునకు శ్రీహరికి జోత
లిందిరామందిరునకు నానంద మాది, పురుషునకు మంగళుంబు లీశ్వర ముకుంద.
మ. అని బ్రహ్మేశసురేంద్రముఖ్యసుర లాధ్యాత్మానుసంధానులై
వినతుల్ వారలు నేర్చినట్టి కొలఁదిన్ వేఱ్వేఱఁ గావించి యో
వనజాతేక్షణ భక్తవత్సల జగద్వాస్తన్య లోకంబు లె
ల్లను మాయించె సనత్కుమారుతప మేలా యి ట్లుపేక్షింపఁగన్.
క. రక్షింపు జగంబులు మము, వీక్షింపు కృపాకటాక్షవీక్షణములఁ బ్ర
త్యక్షముగా నీమూర్తి స, మక్షమముగఁ జూపు నీరజాక్ష యనంతా.
ఉ. ఇంతకు సర్వలోకములు నేమగునొక్కొ సనత్కుమారు ని
శ్చింతతపోదవానలవిజృంభితఘోరశిఖాముఖంబులన్
గొంతకుఁగొంత యైన నిలకుం బ్రజ నిల్వఁగఁజేయు మిందిరా
కాంత! యనంత! తల్పత్రిజగద్భరణా! మొర యాలకింపవే.
మ. అని జేజే ల్గుమిచూడి గూయిడఁగ క్షీరాంభోధిరంగత్తరం
గనికాయంబున నల్లబట్టుతెరలో కాకున్న నీరాస వ
చ్చిన నీలాంబుదమాలికాచయమొ నా చీఁకట్లు మిన్నెల్ల నిం
డెను క్రొంజీఁకటి గట్టియై కరడుగట్టెన్ మూర్తివంతంబుగన్.
క. ఆదిత్యతేజమనయవి, యై, దివ్యాదివ్యమంగళాకారముతో
వేదాంతవేద్యమహిమము, తో దృగ్గోచరవిభూతితోఁ గనిపించెన్.
సీ. శశియొ కాదిది పాంచజన్యంబు రవియేమొ కాదిది పరమచక్రంబు గాని
తమ్ములో కావు నేత్రమ్ములు నీలోత్పలమ్ములో కాదు దేహమ్ము గాని
కస్తూరిపట్టియో కాదు శ్రీవత్సంబు జిలుకుటో కాదు పసిండిచేల
గ్రహతారకంబులో కావు హారంబులు కనకాచలము గాదు గజవరుండు
మూపు కొనుముత్తియపుజగ ముంచుగొడుగు, కాదు బోగింపవిశదభోగములు గాని
జననభేదంబు లడఁగించు మనల భాగ్య, రాశి యౌర నితండు నారాయణుండు.
