10
శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
రదముఖులం భజించి నవరత్నమయాసనకోటి నింపుమీ
రిఁ దురితదూరులం దరతరంబు వసింపఁగఁజేసి భక్తితో.
ఉ. పన్నగబోటి వచ్చిన ప్రభావము తారు మనోభిలాషముల్
విన్నపమాచరించుటయు వీనులువిందులుగా రచించి యా
పన్నశరణ్యుఁ డవ్విభుఁడు వల్కిన తార్క్ష్యపురాణవర్తనం
బెన్నికమీఱఁ దెల్పుటకు నెంతయు సంతసమందె ధాతయున్.
సీ. ఆనందపరుఁడై శతానందుఁ డప్పుడుఁ బలికె సత్యంబె మీపలుకులెల్ల
నకలంకవిజ్ఞానులై సూక్ష్మసూక్ష్మావలోకనులై యతిలోకులైన
పరమమయోగులకు నేర్పడ దెట్టియర్థంబు వేదంబు లెట్టెట్ల వేదమూర్తి.
యైనట్టి వైనతేయకృతేతిహాసంబు సంహితాశ్రేష్ఠంబు సమ్మతంబు
కాన నాగదంతమౌ నంతరంగంబు, లోననరసి సకలలోకహితము
సేయునట్టి తలఁపుచే నభిమానించి, వచ్చినాఁడ నిత్తు వరము మీకు.
క. గారుడము మీరువిన్నది, కారణముగ నన్నుఁ జూడఁగలిగెన్ మీరల్
కోరుఁ డభీష్టము లనవుఁడు, వారందఱు కేలు మొగిచి వనజజుతోడన్.
క. దేవా కాలము గెలువఁగ, దేవాదులు నేరరట్టి తెఱఁగిడి కాలం
బేవెరవున గెలువఁగనగు, నేవేలుపు నాశ్రయింతు మెఱిఁగింపుమనన్.
గీ. ధాత యిట్లను మీరెంత దలఁచినారు, మాటలో నిది చిక్కులమాట గాదె
మిగుల మెచ్చితి వివరింతు మీరలెల్ల , హెచ్చరికెగాఁగ వినుమని యిట్టులనియె.
సీ. నిత్యంబు సత్యంబు నిరవద్యమాద్యంబు నిర్వికల్పముఁ జిత్తనిర్గుణంబు
నిర్మలంబును సాక్షి నిర్హేతుకంబు నానందకందముఁ గరుణామయంబు
నపరిచ్ఛదంబు బహ్మంబనా విలసిల్లు నారాయణసరూపనామకముల
తద్దేవు దివ్యావతారంబు లమలినభూతిహేతువు లట్టిపుణ్యనామ
వాచ్యుఁడే కాలచక్రప్రవర్తకుండు, కాలమయుఁ డట్టికాలంబు కర్మవశ్యు
లైనవారికిఁ గర్తయౌగాని తాను, కాల మీశ్వరునకు నెందుఁ గర్తకాదు.
క. కాలమునకుఁ గర్తయనని, జాలు విరాట్పురుషుఁ డఁతడు సమయాశాంక
శ్రీల దనయోగమున నే, వేళల ధరియించునట్టి విశ్వము నెల్లన్.
చ. జగదుపకారియై హరి రసావలయంబున దేవమానుషా
దిగఁగల సర్వజీవవితతిం జనియించును బద్మవాస లో
నగుతరుణుల్ విహంగవరుఁ డాదిగ పార్శ్వచరుల్ సుదర్శనా
దిగణితసాధనంబులు మతించిరిగా జనియింతు రందులన్.
