పుట:శృంగారనైషధము (1951).pdf/306

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

అష్టమాశ్వాసము

289


చరమచుంబనవేళ నోసరసిజాక్షి!
యేను జెక్కిలి గిలిగింత లిడుటఁ దలఁతె!

86


మ.

అని సంకల్పభవైకసాక్షు లగుశయ్యానేకసంభోగచి
హ్ననలన్ భూపతి ప్రత్యభిజ్ఞ కొఱకై యందంద వాక్రువ్వ
నవ్వనితారత్నము వాలుఁగన్నులఁ బతి న్వారించుచు న్మూనె నొ
య్యన ధాత్రేయి శ్రుతిద్వయంబు నిజహస్తాంభోజయుగ్మంబునన్.

87


వ.

ఇట్లు లజ్జావశంబునం దనవీనులు మూసిన.

88


తే.

అధిప! తాటంకచక్రధారాంచలములు
వాఁడు లతికోమలములు పూఁబోఁడిచేతు
లొయ్య నేతెంచి శ్రుతరోధ ముడుప నీకు
నర్హమాయాస మైనను నయ్యెఁ గాని.

89


వ.

అనిన విని నీవు మాన్యురాలవు నీమాట యతిక్రమింపవచ్చునే! యనుచు నమ్మచ్చకంటిం గ్రుచ్చి కౌఁగిలించుకొని శయ్యాంతలంబునకుం దెచ్చి ముచ్చట వోవం జెక్కుటద్దంబులు ముద్దు పెట్టుకొనియె నయ్యవసరంబున సమీపకక్ష్యాంతరంబుననుండి వైతాళికపురంధ్రి యుచ్చైస్స్వరంబున.

90


మాధ్యాహ్నికము

సీ.

అవధారు దేవ! మధ్యాహ్నసంధ్యావేళ
        దినయౌవనంబు దోతెంచె నిపుడు
అతితీవ్రతాపతప్తాంగియై మేదిని
        భవదాప్లవనవాఃపిపాసు వయ్యె
మార్తాండమండలీమధ్యభాగంబున
        నీడెందమునఁబోలె నిలిచె శివుఁడు