| జాల దిగు ల్దగుల్కొనియె జాలము సేయక వేగవచ్చి నా | 63 |
ఉ. | పొంగుచు నీముఖాంబుజము ప్రొద్దునఁ జూచినవేళ యెట్టిదో | 64 |
గీ. | అనుచు వనమెల్లఁ ద్రిమ్మరి యందు నెచట, జంగమస్వామిఁ గానక గంగ యలసి | 65 |
క. | మరుఁ డపు డిందీవరసర, సిరుహసితోత్పలామ్రశితవిశిఖంబుల్ | 66 |
క. | అటు వేసిన హా యని య, క్కుటిలాలక సోలి తెలిసి కుసుమాస్త్రనిశా | 67 |
గీ. | పార్వతీశంకరులమీఁదఁ బఱచి మున్ను, బన్న మందిన సుద్ది లోపలను మఱచి | 68 |
క. | సోమా నీవును నేనును, గామాంతకుశిరముమీఁదఁ గలసి మెలసి మున్ | 69 |
సీ. | మరుని శంభునికంటిమంట మ్రింగెడునాఁడు తాఱి మీ రేబొక్క దూఱినారు | |
గీ. | వాఁడు గ్రమ్మర జీవించి వచ్చినపుడు, సిగ్గులే కిట్లు వెంబడిఁ చేరినారు | 70 |
వ. | అని యనివారితానంగసంతాపాటోపఁబునం బొరలుచుండె నంత. | 71 |
గీ. | ఆత్మగృహమున నక్కడ ననుఁగుచెలులు, త్రుళ్లిపడి లేచి సెజ్జయు నెల్లచోట్లు | 72 |
సీ. | కందర్పశరబాధఁ గుందుచు నందంద శివశివా యని సద్దు సేయుదానిఁ | |