పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/37

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

36

అతివా! ముదియఁగ ముదియఁగ
మతి దప్పెనొ కాక నీకు, మనమున నియమ
వ్రతపరుల శూద్రరమణీ
రతికై బోధింపవత్తురా, యిది తగవా!(విక్ర.చ. ఆ. 1.144)
అనుటయుఁ బ్రవరుం డిట్లను
వనజేక్షణ యిట్లు పలుక వరుసయె, వ్రతులై
దినములు గడపెడు విప్రులఁ
జనునే కామింప మది విచారము వలదే.(మను.చ. ఆ. 2–52)
పారాశర్యప్రముఖుల
పారకృపామహిమ తేటపడ నింతులదౌ
కోరిక దీర్పుట వినమే
వారిసదాచార గౌరవం బెడలెనొకో!(విక్ర.చ. ఆ. 1-153)
వెలివెట్టిరే బాడబులు పరాశరుఁ బట్టి
        దాశకన్యాకేళి తప్పుసేసి
... .... .... ...
వారికంటెను నీ మహత్వంబు ఘనమె? (మను.చ. ఆ.2-73)
లలితకపోలమండలములన్ మణికుండలముల్ నటింప వి
చ్చలవిడిగా వినూత్నపురుషాయితకేలికి నగ్గలించు న
గ్గలికలు చెల్లకున్న, నధికవ్యథనొయ్యన మాటిమాటి కూ
ర్పులు నిగిడింపఁ జొచ్చిరి సరోరుహనేత్రలు గర్భఖిన్నతిన్.(విక్ర.చ. ఆ. 1-168)
మనసుకక్కుతి మెల్లనలేచి చేతులఁ
        గాంతుని జబ్బుగాఁ గౌఁగిలించు
.... .... ... ....
గాంక్షితక్రీడ కంగము పంపు సేయమి
        నొడ్డుగా నిట్టూర్పు లొరయఁ బొగులు
... ... ... ... ... (మను.చ. ఆ. 3-123)
కీలుకొప్పునఁ గన్నెగేదంగిఱేకులు
        పునుఁగు సౌరభముల బుజ్జగింప
నలికభాగంబున నెలవంక తిలకంబు
        కస్తూరివాసనఁ గుస్తరింప
సిరమైన పచ్చకప్పురముతో బెరసిన
        తమ్ములమ్మునతావి గుమ్మరింపఁ