పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/329

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

అష్టమాశ్వాసము

281


వ.

అని యంతస్స్మితసంస్మితవదనుం డగుచు, సుధర్మానగరంబునకుం జని లీలావతీమందిరంబు ప్రవేశించుటయు.

81


సీ.

దారపారలు గాఁగఁ దాఁకిన మలుపచ్చి
        కసమస వలరాచమసలతోడ
నక్కడక్కడ మేర నడ్డపాటులుగాఁగ
        వైచిన గందంపువలపుతోడఁ
దొలకరించి నటించు మొలకసిగ్గులచేత
        సుడివడి కడకొత్తు చూపుతోడ
నూరక మంటయై యుబ్బినవిరహాన
        లపుశిఖి నెగయు నూరువులతోడ


తే.

నెలమిఁ దనరారి, దనదు కట్టెదుర నిలువఁ
బడిన విటచక్రవర్తి సౌభాగ్యమూర్తి
రసికజనముఖ్యుఁ బుష్పకరండకాఖ్యు
దెఱవ కనుఱెప్ప వెట్టక ముఱిసి చూచె.

82


క.

చూచిన, వాఁడుఁ దలోదరిఁ
జూచెం బులకించి, చూపుఁ జూపును దమలో
ద్రోచికొని రాకఁ గ్రీడా
శ్రీచతురత మెజయ సాముచేసె న్నడుమన్.

83


ఉ.

ఇందునికందు వేర్పఱచి, యిందునిచే సతిమోము చేసి; యా
కందును గుంతలంబులుగఁ గంజభవుం డొనరించెఁ, గానినాఁ
డెందును మోమునుం గురులు నిట్టివి గంటిమె! యీతలోదరిం
బొందనియట్టివాని మగపుట్టువుఁ బుట్టువుగాఁ దలంతురే!

84


వ.

అనుచు మనోహరాలోలహేలాలలితపాంచాలుండగు నప్పుష్పకరండకుం లీలావతీవిలాసినీవిలోకనవాగురుం దగిలి, యల్లనల్లనఁ గదియం జనుటయు.

85


మ.

వరసౌభాగ్యవిలాసమూర్తి యితఁ డెవ్వండొక్కొ! యీ రూప మె
వ్వరియందుం గనుఁగొంటిమే? యితని లావణ్యంబుఁ గన్నారఁ గ