పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/328

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

280

విక్రమార్కచరిత్రము


ఆ.

అమృతరసముతేట లంగన మాటలు
మరుని చేతియురులు మగువకురులు
కప్పురంపుఁగ్రోవి కలకంఠికెమ్మోవి
యాలతాంగిఁ బొగడ నలవి యగునె!

74


వ.

ఆలీలావతి మగండునుం దాను నేకశయ్య నుండి యుపనాయకునిం గుసుమసాయకక్రీడ నలరించు, నీ వాలలనవలని చోద్యంబులు చూడవలదేనిం జను మని వీడుకొలిపి.

75


క.

తనవిభుని నగవుఁజూపులఁ
గనుఁగొని, నామాట నిజమొ కల్లయొ చెపుమా!
యనిన నది యట్ల తప్పద
యొనరఁగ నీమాయ తెరవుదో పువ్వులదో?

76


క.

అనుచు వెడనగవుతోడను
మనమునఁ గడు జోద్య మంది మ్రాను దిగి, నిజాం
గనయును దానును వీటికి
జనియె; విలాసినుల నమ్మఁజన దెవ్వరికిన్.

77


క.

అటఁ బుష్పకరండకుఁ డె
క్కటి యరిగె గుణావతీనఖవిలిఖతలతా
స్ఫుటకక్షకంధరాతల
నిటలతటవిలాసుఁ డగుచు నెయ్యం బలరన్.

78


వ.

అట్లు చనుచుఁ దదంగనానంగసంగరసంగతనఖాసిపథాలంకృతం బగు నిజాంగంబుఁ గనుంగొనుచుఁ దనమనంబున.

79


మ.

చిగురాకు న్నునుఁగెంపు లేఁదొడవు లిచ్చెం జిత్తజుం, డిచ్చెఁ బో
నగు నీలాగు ఋణంబు వీరలక యెన్నం డబ్బె నమ్మా! యనుం
దగుఁబో వీరికి నాకు సంగమము హా నాపాలిభాగ్యం బనున్
ముగురం గూర్చిన ముండ దైవమునకున్ మ్రొక్కంచు ‘జేజే’యనున్.

80