పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/326

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

విక్రమార్కచరిత్రము


కన్ను గానక, మాఱుమగండు మగఁడు
బలుపుఁజీఁకటి దప్పంగఁ బడి విసువఁగ.

63


సీ.

తరుణి యశోకంబు తన్ను నందెలమ్రోత
        గాంచీవిరావంబు గడ కొదుంగ
లలితాంగి తిలకించి తిలకంబుఁ గనుఁగొనుఁ
        గనుదోయిమెఱుఁగు లాకసము గప్పఁ
బొలఁతి పుక్కిటికల్లు పొగడపై నుమియు లేఁ
        జెక్కుల చిఱునవ్వు చెక్కులొత్తఁ
గలకంఠి యెలక్రోవిఁ గౌఁగిటిలోఁ జేర్చు
        గంకణ ఝణఝణత్కార ములియఁ


తే.

దియ్యవిలుకాని విడివడ్డదీమ మనఁగ
నతను మోహనమంత్రదేవత యనంగ
మగని ముందట విరహాగ్నిఁ బొగులుమాఱు
మగనిముందటఁ బ్రోడయై మదము కవిసి.

64


వ.

ఇవ్విధంబునఁ బువ్వువిలుకాని నవ్వుక్రొవ్వుగల యలజవ్వని మగనిముందట ముద్దుగురియుచు, సరసంపువచనరచనల మనంబుకొలఁది యరసి గరువంపు వలపుపొలపులు గ్రిక్కిఱిసి పునఃపునరాలింగనంబు చేసి, యతనితో నిట్లనియె.

65


ఉ.

ఈసురపొన్న యెక్కి నుతికెక్కిన కమ్మనిపువ్వు లెల్ల నేఁ
గోసెదఁ జూడుమీ! యనుచుఁ గోమలి యాతరు వెక్కి, యొక్కపూఁ
గోసి నుతించి మూర్కొనుచుఁ గుత్సితబుద్ధి నిదేశుఁ జూచి, సే
బా! సిటు లేను జూడఁ బెఱభామినితో రమియింపఁ బాడియే?

66


తే.

అనుచు వలవని [1]వలపనికినుకతోడ
మ్రానుడిగ్గినఁ, దొయ్యలి మ్రానుపడుచు
సొలయఁగా నేల? యిచ్చోట జోటి యన్య
కాంతఁ జూపుమ వల దింత కటికితనము.

67
  1. మదనక్రీడ