పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/320

272

విక్రమార్కచరిత్రము

⁠

ఫలరసంబులు క్రోల్చి పతుల నిక్కకుఁ బిల్చి         కొనిపోవు కీరకామినుల బెడఁగు బిసములఁ దనియించుప్రియులతో విహరించి         యలరు రాయంచతొయ్యలుల చెలువుఁ బల్లవంబులు దెచ్చి ప్రాణేశ్వరుల కిచ్చి         చెలఁగెడు కోకిలస్త్రీలమురువు

⁠

తే.⁠

నెలమిఁ గొనియాడి, యాత్మేశు నియ్యకొల్పి యతఁడు నతనుండుఁ గార్ముకహస్తు లగుచు దోడఁ జనుదేర, జారనాథుఁడు వసించు నువవనాంతరభూమికి నువిద చనియె.

⁠ 32

క.⁠

చని యాదంపతు లాత్మల ననురాగరసంబు నిండి యలువులువాఱన్ వనకేలీతత్పరులై వినుతవిహారములఁ దగిలి విహరించుతఱిన్.

⁠ 33

క.⁠

పదములు తొట్రుపడంగా వదనంబున లేనిదప్పి వాతెఱ యెండం, గదియఁగ వచ్చి వసంతుఁడు హృదయమున భయంబుదోఁప నిట్లని పలికెన్.

⁠ 34

చ.⁠

కడు వెర వేది నేఁ, బ్రథమగర్భవతిన్ సతిఁ బుట్టినింటికిం దొడుకొనివచ్చుచో; నిచట దుస్సహ మైన ప్రసూతివేదనం బడియెడు, నియ్యెడం దగినబాసట లే; దటుగాన నింక నీ పడఁతుక చిత్త మాపడతి భాగ్యము, మాటలు వేయు నేటికిన్.

⁠ 35

వ.⁠

అనుటయు వానిదీనాలాపంబులకు బ్రమసి పద్మావతీరమణుండు పద్మావతిం జూచి యిట్లనియె.

⁠ 36

క.⁠

జలజేక్షణ యెవ్వరికిం గలసంసారము నుపేక్ష గావించుట గా,

⁠