పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/32

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

31

ప్పులఁబడి యొక్కచంద్రుని నపూర్వముగాఁ గనుటెంతయంచు వో
జలనిధినెంచి లీల బహుచంద్రులఁ దానొనరించెనో యనన్.(ఆ. 5-48)

చంద్రోదయము :

కైసేసి పూర్యదిక్కామినీమణి చూచు
        పద్మరాగంపుదర్పణ మనంగ
వేయిగన్నులుగల వేల్పుతొయ్యలిచేతఁ
        జూపట్టుచెంబట్టుసురఁటి యనఁగఁ
విరహులపై దండు వెడలంగఁ దమకించు
        నసమాయుధుని కెంపుటరిగ యనఁగ
గల్పకభూజశాఖాశిఖాగ్రంబున
        భాసిల్లు పరిపక్వఫల మనంగ
నభ్రమాతంగకులపతి యఱుతనొప్పు
కనకఘంటిక యనఁగ, లోకముల కెల్ల
నుదయరాగంబు రాగంబు నొదవఁజేయ
నిందుఁ డుదయించె లోచనానందుఁ డగుచు.(ఆ. 6-67)

చంద్రికావర్ణనము :

పసగల వెన్నెలమిసిమి పుక్కిటఁ బట్టి
        పొసఁగఁ బిల్లలనోళ్ళఁ బోసి పోసి
నున్ననిక్రియ్యన్కు వెన్నెలతుంపరల్
        హుమ్మని చెలులపై నుమిసియుమిసి
కమ్మనివెన్నెల కడుపునిండఁగఁ గ్రోలి
        తెలివెక్కి గఱ్ఱనఁ ద్రేన్చి త్రేన్చి
కన్నిచ్చలకు వచ్చు వెన్నెలక్రొన్నురు
        వేఱి వే ప్రియురాండ్ర కిచ్చియిచ్చి
తఱచు వెన్నలగుంపులఁ దాఱితాఱి
యీఱమగు వెన్నెలలలోనఁ దూఱి తూఱి
పలుచనగు వెన్నెలలలోనఁ బాఱి పాఱి
మెలఁగెఁ బెక్కు చకోరంపుఁ బులుఁగుగములు.(ఆ. 6-71)

నక్షత్రోదయము :

మెఱ పగ్గలింపఁ జుక్కలు
తఱచై పొడముటయు గగనతల మొప్పారెన్