పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/318

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

270

విక్రమార్కచరిత్రము


సీ.

రంజితమణిసాలభంజికలకుఁ దన
        భాసురాకృతి మేలుబంతి గాఁగ
రత్నపంజరకీరరాజికిఁ దనవాక్య
        సమితి గురూపదేశంబు గాఁగఁ
గమనీయకలహంసగతులకుఁ దనగతి
        యొఱపులు గఱపెడి యొజ్జ గాఁగ
ఘనసారగంధవాహనునకుఁ దనయూర్పుఁ
        దనిగాలి నెయ్యంపుదాది గాఁగఁ


తే.

దివిరి నడయాడుచుండు పూఁదీవె యనఁగ
నేకతమ నగరం జరియించుచున్న
కంబుకంఠిఁ బద్మావతీకాంతఁ గాంచె
బెన్నిధానంబు గాంచినపేద వోలె.

22


తే.

కన్ను మనమును దనియ నక్కాంతఁ జూచి
యింత యొయ్యారమగు సతి యెందుఁగలదె!
యనుచుఁ, బ్రియమును గంపంబు ననఁగి పెనఁగ
నల్లఁ జేరంగ వచ్చిన, యతనిఁ జూచి.

23


మ.

సుకుమారుం డగు మారుఁడో, కళలచే సొంపారు పాంచాలుఁడో,
యకలంకుం డగు కూచిమారుఁడొ యితం, డంచుం బ్రశంసించుచుం
బ్రకటస్నేహ మెలర్ప నాతనిపయిం బద్మావతీకాంత వా
లికక్రొవ్వాఁడి మెఱుంగుఁజూపుల నివాళించెం గువాళించుచున్.

24


క.

కనుఁగొనినమాత్ర నొండొరు
మనములు నొడఁబడిన వారి మఱియొక్కడకుం
జనకుండ నడ్డపెట్టఁగ
మనసిజుఁ డను కోలుకాఁడు మాటికిఁ దఱిమెన్.

25


క.

చూపుల వక్కాణంబున
నాపుష్పకరండకాఖ్యుఁ డరుదెంచిన మా