పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/307

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

సప్తమాశ్వాసము

259


నెగడెడుపినాకినీతటినీవధూటి
పట్టణాంతరసీమఁ జూపట్టుటయును.

139


వ.

అక్కామినీరత్నంబు కేలుమొగిచి ఫాలభాగంబునం గదియించి.

140


మ.

జయకారం బొనరించె నంబరమణిసాధర్మ్యసంపన్నకున్
నయనానందనవారవిందమకరందశ్రేణికాస్విన్నకున్
నియతస్నాననిరంతరాగతజనానీకక్రమాసన్నకున్
జయజాగ్రజ్జలపక్షిపక్షపటలీసంఛన్నకుం బెన్నకున్.

141


వ.

అనంతరంబ తత్తటినీతటంబున.

142


సీ.

వెన్నెల జరియిడ్డ వెండితీఁగెలఁ బోలు
        యజ్ఞోపవీతంబు లఱుత నమరఁ
గన్నె చెంగల్వపూవన్నె మించిన నీరు
        కావిదోవతికట్టు కటిఁ దలిర్ప
వెలిదమ్మివిరిమీఁది యెలదేఁటిగతి గంగ
        మట్టిపై వేలిమిబొట్టు దనర
నీలకందుకముపైఁ గీలించు ముత్యాల
        విధమున సిగఁ గమ్మవిరులు మెఱయ


తే.

లలితనవయౌవనారంభకలితమైన
మేనిమెఱుఁగులు మెఱుఁగులమెఱుఁగుఁ దెగడఁ
జంద్రధరుకృప బ్రహ్మవర్చసము గన్న
మారుఁడన నొప్పు విప్రకుమారుఁ గాంచె.

143


ఉ.

అత్తఱి భూసురోత్తమునకై తనచిత్తసరోరుహంబు మీఁ
దెత్తినమాత్రలోనఁ దెరలెత్త, వియోగమహాంబురాశి పే
టెత్తం, దలంపుకీలు తలలెత్త వెసం దలపోఁత లించువి
ల్లెత్త, మనోజుఁ డింతి నడు గెత్తఁగనీని ప్రతిజ్ఞ దోఁపఁగన్.

144


క.

ఆరామ, కామువలనం
బోరాములు వడుచుఁ, దనదు పోరామి చెలిం