పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/274

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

226

విక్రమార్కచరిత్రము


వేగకయుండెను దైవని
యోగంబున నంతఁ బతివియోగము కతనన్.

114


ఆ.

ఎట్టకేల కట్లు హితవచనంబుల
నువిద నూఱడింప, నుల్లమునను
లేనిధృతి ఘటించి లేమ, యాపూజారి
సానిఁ బిలిచి ప్రియము సాలఁ జెప్పి.

115


క.

క్షోణీనాయకుఁ గానమిఁ
బ్రాణములును మేన వెడలఁబాఱం జొచ్చెం
బ్రాణసఖీ! యేవెరవునఁ
బ్రాణేశ్వరు నన్నుఁ గూర్చి బ్రతికింపఁగదే.

116


క.

 పతి కలుగుకంటె సౌఖ్యము
సతులకు నొండొకటి గలదె చర్చింపంగాఁ
బతి లేమి సర్వశూన్యము
పతి గలిగిన సతికి నింద్రపద మది యేలా?

117


వ.

అనినం బూజరిసాని యెత్తెఱంగుననైన భూవరోత్తము న్వెదకి తెత్తు నని యరిగిన.

118


తే.

మగనిపోకకుఁ గడలేనిదిగులు వొదువఁ
గామమంజరి యెంతయుఁ గళవళించి
యరయఁ బోయినయంగన తెరువు చూచి
వనట నిట్లని తలపోయు మనములోన.

119


సీ.

పూర్ణచంద్రాననుఁ బొడగాంచివచ్చినఁ
        దొడిగినతొడవు లాపడఁతి కిత్తు
కమలాప్తజునిఁ గన్నార నేఁ గన్న
        గాళికాదేవికి గ్రాస మిత్తు
సింహసత్త్వునిపల్కు చెవిఁ జేర్పఁ గల్గిన
        దీనావలికి భూరిదాన మిత్తు