పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/273

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

షష్ఠాశ్వాసము

225


చ.

ఉదయమునం దలిర్చుదిశ నొల్లక, తన్వసుహీనుఁ జేయుచుం
గదిసి ప్రతీచిఁ జెందె దిననాథుఁడు, భూరమణుండు సంతతా
భ్యుదయముఁ గోరుచున్నసతి నొల్లక, త న్వసుహీనుఁ జేయఁగా
మదిఁ దలపోయువారసతి మక్కువఁ జెందినలీల నత్తఱిన్.

109


వ.

ఇట్లు సూర్యాస్తమయం బగుటయుఁ దనపతి రామికిఁ గామమంజరీకాంత సంతాపశాంతఃకరణ యై.

109


చ.

ఇరవును దల్లిదండ్రులను నెత్తిన పెంచినవారిఁ బాసితిన్,
దురమునఁ దండ్రిసైన్యపతిఁ దోలితి సేనలతోడఁగూడ నీ
వురుషునిమీఁదిభక్తి, మఱి పోయి యితండును రాక తక్కె, నె
ప్పరుసున నోము నోచితినొ ప్రాక్తనజన్మమునందు నక్కటా!

110


వ.

అని విలపించుచున్న సమయంబునఁ గాళికానికేతంబునకు నొక్కవృద్ధాంగన చనుదెంచి, దీపికానికరంబు సమర్పించి, మనోభవరాజ్యలక్ష్మియుంబోలె నున్నయత్తన్వి న్నిరీక్షించి, నీ వెవ్వ రెందుండి యేమికతంబున వచ్చి యిచ్చట నొంటి నున్నదాన? వనినం దనవృత్తాంతంబంతయు నెఱింగించిన.

111


క.

అజ్జరఠ దోడుకొని చని
మజ్జనభోజనము లాత్మమందిరమున నా
లజ్జావతి కొనరించి. సు
హృజ్జనభావంబు నడపి హృదయముఁ దేల్చెన్.

112


ఆ.

మగఁడు చన్న దెసకు మనసును జనియున్నఁ
జెయ్వు వెఱఁగుపడినఁ, జెవులు సొరని
వృద్దవనితకథలు వెడవెడ నూఁకొంచు
నుండె వగల నొగిలి యుత్పలాక్షి.

113


క.

వేగింపరానివేదన
వేఁగింపఁగ నంత ప్రొద్దు వేగియు, సతికిన్