పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/272

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

224

విక్రమార్కచరిత్రము


నొక్క సొన్నాటంకం బిచ్చి యిప్పట్టణంబున నాహారం బడిగి తెమ్మనుటయు.

100


క.

అన్నరపతి తగులాగున
నన్నగరము చొచ్చి, యెల్ల యంగళ్ళందున్
సొన్నాటంకం బిచ్చెద
నన్నమిడెడువారు గలరె? యని యడుగుతఱిన్.

101


క.

విన్నజనము లవ్విభునిం
గన్నారం జూచి, యాదిగర్భేశుఁ డితం
డెన్నఁడుఁ బ్రయాసమునకుం
జన్నతెఱఁగు దోఁప దేల చనుదెంచెనొకో!

102


క.

సొన్నాటంకము సేయఁగ
నన్నము దన కెట్టు వెట్టనగు గరగరగా
విన్ననువున నని పలుకుచు
నున్నన్, విన్నదఁన మెసఁగ నున్నకుమారున్.

103


క.

కనుఁగొని విలాసవతి యనఁ
జను వారవధూటి దాసి చని తద్విధమే
లినదాని కెఱుఁగఁజెప్పి, త
దనుమతిఁ గొనివచ్చె నింటి కానృపతనయున్.

104


వ.

ఇట్లు వచ్చిన హేమాంగదమహీపాలు, నబ్బాల యభ్యంతరమందిరంబునకుం దోడ్కొనిపోయి సమున్నతకనకాసనంబున నునిచి తత్క్షణంబ.

105


ఉ.

మజ్జనభోజనాభరణమాల్యవిలేపనవస్త్రరాజిచే
బుజ్జవమారఁ దృప్తిసనఁ బూజలొనర్చి, లతాగృహంబులో
గొజ్జెఁగనీటఁ బైచిలికి క్రొవ్విరిజాజులఁ జేసినట్టిపూ
సెజ్జకుఁ దార్చి చిత్తజవిశేషసుఖంబుల నోలలార్చినన్.

106


వ.

ఇట్లు వారసీమంతినీకృతనిరంతరలతాంతశరలీలాసంతోషితస్వాంతుండై మైమఱచి, మహీకాంతుండుం నిజకాంతవలనిచింత యావంతయు లేక యుండె నంత.

107