పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/269

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

221


తరుణిశరంబులు భానుని
కరములగతి రిపులగములఁ గప్పెఁ దఱచుగన్.

81


క.

కప్పిన మదిలో నెంతయు
నుప్పొంగెడు రౌద్రరసమహోగ్రత నింతిం
దప్పక కనుఁగొని, కన్నుల
నిప్పులు రాలంగ వాహినీపతి పల్కున్.

82


క.

అక్కున నిడుకొని మక్కువ
పెక్కువమై నేను బెనుపఁ బెరిఁగితి, నేఁడుం
జెక్కడిచిన వస రాలెడు
నిక్కము, నాకోలుతలకు నిలువఁగఁ గలవే?

83


వ.

అనవుడు నక్కాంతారత్నంబు.

84


క.

తనయింటిదీప మనుచును
విను ముద్దిడికొనఁగఁ దలఁచువీఱిఁడి గలఁడే?
నను మార్కొనఁగఁ దలంచెదు
మును పెంచినమందెవేలమున నాలమునన్.

85


క.

నను గినియఁ జేసి మగుడం
జనఁ గలవే నీవు పురికి? స్వామిహితుఁడవై
చను మింక నింద్రపురమున
కనినం గోపించె యేసె నతఁ డంపగముల్.

86


క.

ఏసిన నవి పొడి చేసి, శ
రాసనముం దునిమి వేయ, నతఁ డొండొకబా
ణాసనము నెక్కువెట్టి శ
రాసారము గురియఁ దొణఁగె నంబుధముక్రియన్.

87


వ.

ఇత్తెఱంగున నొండొరులకు వట్రపడక, నయ్యిరువురుం జలంబును బలంబును మెఱయ, దృష్టిముష్టి లక్ష్యాలక్షితశీఘ్రతరశరసంధానాకర్షణమోక్షణ