పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/237

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

189


బున నిరంతరమణిమరీచివిలసదున్నతద్వాత్రింశత్సాలభంజికారంజితంబైన దివ్యసింహాసనంబున నాసీనుండై, సముచితసంభావనాపూర్వకంబుగా సర్వసంయమిద్విజసర్వంసహాధీశ్వరుల నిజస్థానంబులకుం జన నియమించి.

135


ఆ.

వితరణంబుగని వివేకంబుకందువ
సత్యశౌచములకు జన్మభూమి
సాహసంబు సెలవు శౌర్యంబు పొడవు నా
విక్రమార్కవిభుఁడు వినుతికెక్కె.

136


క.

సజ్జనపరితోషకుఁడు జ
గజ్జనజనకుండు శత్రుగణకంఠాసృ
ఙ్మజ్జనకౌక్షేయుఁడునై
యుజ్జయనీనగర మేలుచుండెను గడిమిన్.

137


వ.

అట్లుండి.

138


శా.

ఆభూపాలకుఁ డొక్కనాఁడు మృగయావ్యాపారలీలాగతిన్
శోభాబంధురవాహవారణరథస్తోమంబు దుర్గాటవీ
క్షోభంబుం బొదలింపఁగా మెలఁగ నచ్చో నొక్కచో నొంటిమై
నాభీలం బగుదంష్ట్రవెంట నట డయ్యం బాఱి ఖిన్నాంగుఁడై.

139


దేవదత్తుని వృత్తాంతము

క.

ఘనవటవిటపిచ్ఛాయను
జనపతి శయనించి యున్నసమయమున, జగ
జ్జనసుతుఁడు దేవదత్తుం
డనుభూసురవర్యుఁ డొక్కఁ డతనిం గాంచెన్.

140


తే.

కాంచి యవ్విభుతనుపరిక్లాంతి యెఱిఁగి
చేతికుండికాజలముల సేదఁ దేర్చి
యాత్మపురమున కేతేర నవధరింపు
మండలాధీశ! యొంటిమై నుండనేల.

141