పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/222

174

విక్రమార్కచరిత్రము

⁠

రమణునియానతి రమణి డగ్గఱి యోర్తు         తమ్మిపుప్పొడిఁ దాను నెమ్మిఁ జల్లె నయ్యనంగవతీకరాబ్జసంజ్ఞ నొకర్తు         కువలయాధిపు వైచెఁ గువలయముల

⁠

తే.⁠

వరుఁడు నీలోత్పలంబుల వైవ ననతి హల్లకంబుల వైచెఁ దా నాత్మవిభునిఁ గాంతలును దాను నిబ్భంగి గలసి మెలసి వనజవనకేళి యొనరించి తనివిఁ బొంది.

⁠ 59

క.⁠

శ్రీరమణీమణిఁ గైకొని క్షీరాంబుధి వెడలుగరుడకేతనుభంగిన్ నీరజలోచనఁ దోకొని నీరజషండంబు వెడలె నృపవరుఁ డంతన్.

⁠ 60

సీ.⁠

ఆళికభాగంబున నంటినకురులతోఁ         గరఁగినయంగరాగములతోడ నరుణిమ వాసినయధరబింబముతోడ         దీపించుమదనముద్రికలతోడ దళ మైనమవ్వంపుఁబులకాంకురములతో         జూపుల నునుఁగెంపు సొబగుతోడఁ జెదరినమకరికాచిత్రపత్త్రికలతో         బరఁగెడునూర్పుఁదెమ్మెరలతోడఁ

⁠

తే.⁠

దొడల బెడఁగారునునువల్వతోడ నపుడు రతిక[1]ళాసించివచ్చినరమణ మెఱయఁ గొలను వెలువడి వచ్చి రాజలజముఖులు వసుమతీనాయకానంగవతుల బలసి.

⁠ 61

క.⁠

చీనాంబరమణిభూషణ నానాగంధానులేపనవమాల్యములన్

⁠

1. అలసివచ్చిన