పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/217

పంచమాశ్వాసము

169

తే.⁠

నిత్తెఱంగునఁ జిత్తజాయత్తుఁ డగుచు జెలువయును దాను బూసెజ్జఁ జేరుటయును దరుణు లొండొరుఁగనుసన్నఁ దాల్చుకొనుచుఁ జెలఁగి పుష్పాపచయకేలి చేసిరంత.

⁠ 29

ఉ.⁠

ఆసురపొన్న నాకు నలువం దెడి వేగమె పువ్వులన్నియుం గోసెద నన్నఁ గైకొనినకోమలిగర్వము సైఁప కాత్మలో నీ సొదవంగఁ బెల్లు జనియింపఁగఁ జేసెబ్రసూనరాజి లీ లాసరసత్వ మొప్పఁగ విలాసిని యోర్తు దరస్మితంబుచేన్.

⁠ 30

క.⁠

సన్నపుఁబల్లవములు గని కన్నియచనుమిట్ట లనుచుఁ గనుఁగొని ప్రౌఢుల్ మిన్నక యుల్లసమాడరె కన్నెఱికము దొరఁగెఁ జెక్కుగఱచిన దనుచున్.

⁠ 31

చ.⁠

తొలఁగి నికుంజపుంజములు దూఱుచు దాఁగురుమూఁత లాడుచుం గెలఁకులఁ జొచ్చి నిల్చినసఖీజనము న్నవకంపుఁదీఁగెలం దెలియఁగలేని ముగ్ధలకుఁ దెల్లమిగా నెఱిఁగించెఁ దత్సఖీ సలలితరత్నభూషలవిశాలవిలోచనదీప్తిజాలముల్.

⁠ 32

చ.⁠

బలువిడి ఫాలలోచనునిపైఁ బ్రసవాయుధుఁ డేగునప్పు, డీ యళులును గోకిలంబులు శుకాలియు మందసమీరణంబుఁ గెం దలిరులు వచ్చినం గడుఁ బ్రతాపసమగ్రుఁడు గాఁడె యంచుఁ జె ల్వలు వనవైభవస్ఫురణ వర్ణన చేసిరి కేలి సల్పుచున్.

⁠ 33

చ.⁠

అరవిరజాజిగుత్తి నరుణాధరదీధితిచే, నశోకమం జరినిఘనస్తనప్రభలఁ జంపకగుచ్ఛము నీలకుంతల స్ఫురణఁ దమాలకందళముఁ బోలఁగఁ జేయుచు, నొక్కప్రోడ య చ్చెరువుగ నైంద్రజాలికవిశేషముఁ జూపు సఖీజనాలికిన్.

⁠ 34

చ.⁠

అలరులతోఁటలోన విరులన్నియుఁ గోసితి రంచు బోటులన్ సొలయఁగ నేల? బాల యిటు చూడఁగదే తిలకావనీరుహం

⁠