పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/196

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

148

విక్రమార్కచరిత్రము


జలజముఖులార! యన్యపుష్టముల కెందుఁ
గొమ్మఁ గొనిపోవు టారయ గుణముగాదె!

156


వ.

అనుచు నమ్మదవతి మదనవికారంబులకుఁ బ్రతికారంబులు శీతలోపచారంబులుగా విచారించి.

157


క.

నవమకరందయుతంబై
ప్రవిమలనీహారసలిలపరిమిళితంబై
యివతాళించుజలమ్మున
నువిదకు మజ్జనవిధాన మొనరించి తగన్.

158


తే.

జిగి దొలంకెడు చెంగల్వసెజ్జ నుంచి
గంద మందంద డెందంబునందు నలఁది
తరుణరంభాదళాంభోజతాళవృంత
పవనంపాదనక్రియాప్రౌఢి మెఱసి.

159


ఉ.

కట్టిరి సన్నపుందనుపుఁగావి కటీతటి, మేనితీఁగపై
నొట్టిరి కమ్మపుప్పొడి, సమున్నత మైనకుచద్వయంబుపై
బెట్టిరి క్రొత్తముత్యములపేరులు, కంకణనూపురాకృతిం
జుట్టిరి పాణిపాదములఁ జొక్కముగా బిసకాండకాండముల్.

160


వ.

మఱియును.

161


సీ.

చంద్రకాంతపుఁగోరఁ జల్లనిపన్నీరఁ
        దొరఁగెడుకన్నీరు తుడిచి తుడిచి
మంచునఁ దోఁగినమించులేఁజిగురాకు
        లొయ్యనఁ గరముల నొత్తి యొత్తి
తేటి ముట్టనిపువ్వుఁదేనియఁ బుప్పొడి
        మెదిచి, పాదంబుల మెత్తి మెత్తి
పిర మైనపచ్చకప్పురము గందముతోడఁ
        గలిపి పాలిండ్లపై నలఁది యలఁది