పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/195

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము


ఉ.

చెప్పఁ దలంచు, సిగ్గు తనుఁ జెప్పఁగనీమికి సంచలించుఁ, దాఁ
జెప్పెడుమాట యెవ్వరికిఁ జెప్పకుమీ! యనఁ జూచు, నంతటం
జెప్పక యుండ రాదు మఱి చెప్పఁగ రాదని కొంకు, నెమ్మెయిం
జెప్పక పోదు పొ! మ్మనుచుఁ జిత్తము నూల్కొనఁ జేసి యిట్లనున్.

151


తే.

'నిజకరస్పర్శ మొనరించి నీరజముల
నర్కు డలరించునది యెంత యన్నకరణి
వినినయంతన విక్రమవినుతుఁ డైన
యర్కుఁ డలరించె నాహృదయాంబుజంబు'.

152


వ.

అని భావగర్భితంబుగా నిన్నుఁ బేర్కొనుటయు.

153


మ.

తలఁపోఁతల్ దల లెత్తెఁ, దాల్మి సడలెం, దాపంబు దీపించెఁ, జేఁ
తలు డిందెన్, ధృతి వీడుకోలు గొనియెన్, దైవాఱెఁ గన్నీరు, కో
ర్కులు గోవావులకోడెలై నిగిడె, సిగ్గుల్ దూరమై పోయె, న
గ్గల మయ్యెం దమకంబు పద్మముఖికిం గందర్పుచే నెంతయున్.

154


వ.

ఆసమయంబునం బ్రదీపించు నుద్దీపనవిభావప్రభావంబు భావించి, సోపాలంభంబుగా నెచ్చెలు లిట్లనిరి.

155


సీ.

కుంభోదకముఁ బోసి యంభోజముఖ వెంపఁ
        జూతంబు కొమ్ములు సూపఁదొణఁగె
ఫలరసంబులు వోసి బాలిక పోషింపఁ
        జిలుక మో మెఱ్ఱగాఁ జేసికొనియె
మూలమూలల దాఁచి ముద్దియ పాలింప
        నలరులు ములుకులై యంటఁదఱిమెఁ
బ్రాణంబుగా నింతి భావింపఁగా గాలి
        యంతకు దెసనుండి యాక్రమించె


తే.

వెలఁది చేసినమే లెల్ల వీటిఁబుచ్చి
యివి యకారణవైరులై యేఁపఁ జొచ్చె