పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/187

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

139


తే.

ఆకరీంద్రునియీటోప మపనయించి
మాఱుకొన్నవిదర్భేశుఁ బాఱఁదోలి
సాహసాంకక్షమానాథచంద్రు నెదిరి
సిద్ధపురినాథుఁ డిట్లనుఁ జేవ మెఱసి.

112


సీ.

అత్యద్భుతము లైనయన్యులసొమ్ములు
        కుటిలమార్గమునఁ గైకొనఁగవచ్చు
నింద్రజాలపువిద్య నెచ్చోట నైనను
        బయలు పట్టణముగాఁ బన్నవచ్చుఁ
గపటంపుఁగంథచేఁ గలిగినయర్థంబు
        సకలార్థులకు వెదచల్లవచ్చు
నాకలోకాధీశు నటనమాటలఁ దేల్చి
        వరరత్నపీఠంబుఁ బడయవచ్చుఁ


తే.

గాక, పరిపంథిదర్పాంధకారహరణ
సుప్రతాపప్రదీపవిస్ఫురణశరణ
పటుతరాయససుకృపాణపాణి నైన
నను నెదుర్కొని, యని నీకుఁ జెనక వశమె?

113


మ.

అని, సంరంభవిజృంభణస్ఫురణమై, నావిక్రమార్కక్షితీం
ద్రునిపై నంపపరంపరల్ గురియఁగాఁ, దోడ్తో నతం డన్నియున్
ఘనశస్త్రాహతిచే నణంచి, విలసత్కాండప్రకాండంబులం
దునిమెం గేతనరథ్యసారథిరథస్తోమంబుఁ జిత్రంబుగన్.

114


ఉ.

ఒండొకతేరు గైకొని సముద్ధతి సిద్ధపురీశ్వరుండు కో
దండగుణధ్వనుల్ చెలఁగఁ దచ్చతురంగవరాహవక్రియా
పండితమూర్తియై మెఱసి పావకసాయక మేసె, నాత్మలో
మండెడుకోపవహ్ని నరిమండలిపైఁ బచరించుపోలికన్.

115


క.

ఆవిశిఖశిఖికిఁ దలఁ కొక
యావంతయు లేక విక్రమాదిత్యధరి