పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/174

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

126

విక్రమార్కచరిత్రము


యినుమడియేండ్లు లిద్దరణి యేలు నుపాయము సేయువాఁడ నే;
ననుటయు నవ్విభుండు మది నచ్చెరువంది వినంగఁ గోరుటన్.

45


వ.

అవధరింపు మని మనుజవల్లభునకు భట్టి యిట్లనియె.

46


సీ.

జగదంబ భవదీయసాహసోన్నతి మెచ్చి
        యిచ్చె నుజ్జయిని వేయేఁడు లేల
నావరం బెబ్బంగి ననుభావ్య మైనది
        యటుగాన నొకయుక్తి యవధరింపు
మేఁటేఁట నొనరింపు మితరదేశవిహార
        మాఱునెలలు రాజ్య మాఱునెలలు
నిమ్మెయి రెండువేలేఁడులు చెల్లినఁ
        బురి నున్నయట్టివత్సరము లెల్ల


తే.

శాంభవీవరలబ్ధవత్సరసహస్ర
మయ్యె, దేశాంతరాంతరావాప్తివలనఁ
జనిన వెయ్యేండ్లు మనబుద్ధిసంచితములు
ఘనయశస్సాంద్ర విక్కమార్కక్షితీంద్ర!

47


వ.

అనిన నతనిమనీషావిశేషంబునకు సంతోషించి.

48


విక్రమార్కుఁడు సిద్ధపురీశునిపైకిఁ దండెత్తిపోవుట

మ.

అతఁడుం దానును గార్యలబ్ధిగతి నేకాంతంబ యూహించి, స
మ్మతితో సిద్ధపురీశుపైఁ జనుటకు న్మౌహూర్తికోత్తంస ని
శ్చితవేళన్ మొరయింపఁ బంచుటయు, మించెన్ దండయాత్రాసము
ద్ధత నిస్సాణధణంధణంధణధణంధాణంధణధ్వానముల్.

49


సీ.

పాలమున్నీటిలోఁ బవ్వళించినయట్టి
        నీలవర్ణుఁడు నిద్రమేలుకొనియె
వెగడొంది రవితేరినొగలఁ గట్టినయట్టి
        వాహంబు లణకలు వైచుకొనియె
నదరిపాటున బిట్టు బెదరి పర్వతపుత్రి
        కందర్పదమనునిఁ గౌఁగిలించెఁ
బన్నగంబుల కెల్ల భయము మిక్కుటముగాఁ
        బాతాళలోకంబు బమ్మరిల్లెఁ