పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/170

122

విక్రమార్కచరిత్రము

⁠

మెఱుఁగుమొత్తంబులు మెఱసె నుత్తరమున         గడఁగె దక్షిణపుమేఘములగములు ప్రాలేయభానుండు పరివేషగతుఁ డయ్యెఁ         జాతకంబులు నింగి సంచరించె

⁠

తే.⁠

నెఱలపెనుపట్టె నేలపైఁ గొఱలఁజొచ్చె మొనసి చీమలగమిగ్రుడ్డు మోవఁదొణఁగెఁ గుజముకొనగొమ్మ డిగి క్రిందికొమ్మమీఁది నిలుపుఁగైకొనుపులుఁగులయెలుఁగు లెచ్చె.

⁠ 27

ఉ.⁠

తూనిఁగలాడెఁ, దోయనిధిఁ దోరపు మోత జనించెఁ, బంక్తులై కానఁబడెన్ బలాకములు, కప్పయెలుంగు చెలంగె నిర్జల స్థానములందుఁ, గుంజముతుదం గృకలాసము నిల్చి నింగికై యాననమెత్తె, భూమిరజ మంగములన్ బెరయించెఁ బిచ్చుకల్.

⁠ 28

క.⁠

తదనంతరంబ, జనముల కిది పగ లిది రాత్రి యనుచు నేర్పఱుపంగా హృదయముల కగోచరమై చదలం బొదలంగఁజొచ్చె జలధరవితతుల్.

⁠ 29

క.⁠

ధారణి గలమేలెల్లను ధారాళకరాళవర్షధారలచేతన్ నీరామని గాఁగల దని పూరాల్చినభంగి ముసురు పొరిఁబొరి గురిసెన్.

⁠ 30

సీ.⁠

ప్రథమోదబిందులఁ బల్లవించె ననంగ         నింద్రగోపద్యుతి నిలఁ దనర్చె భానుచంద్రుల సూడుపట్టి గెల్చె ననంగఁ         గంధరపటలాంధకార మడరె జలదానిలంబునఁ బులకించెనో యనఁ         గుటజభూజంబులు కోరగించె

⁠