పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/168

120

విక్రమార్కచరిత్రము

⁠

బూఁదీఁగఁబోఁడిచూపులు చంచలము లని         మెలవు నెన్నడపున మేళవించె

⁠

తే.⁠

నబలనఖములు క్రూరంబు లని తలంచి సౌమనస్యంబు గుణమున సంతరించె నీరజాసనుఁ డెంతకు నేరఁ డనుచు జగము గొనియాడ నొప్పు నాచిగురుఁబోఁడి.

⁠ 17

తే.⁠

తమ్ము లాకొమ్మనెమ్మోముతమ్ము లనఁగ బింబ మాయింతికెమ్మోవిబింబ మనఁగ జాతి యానాతిలేనవ్వుజాతి యనఁగ రామ యొప్పారు లోకాభిరామ యగుచు.

⁠ 18

సీ.⁠

తులకు వచ్చియు రాదు తళుకులగని యైన         గోమలి కాంతితోఁ గుందనంబు సరియయ్యుఁ గాదు నిశ్చల మైనజిగి నొప్పు         కాంతయూరులతోడఁ గరభయుగము [1]ప్రతివచ్చియును రాదు సతతాచ్ఛవిచ్ఛవి         తరుణికంధరతోడ దరవరంబు [2]జోడయ్యుఁ గాదు మించులనటించుచునున్న         చానచన్నులతోడఁ జక్రమిధున

⁠

తే.⁠

మింతినెమ్మోము ప్రతిచేసి యెన్నుచోటఁ జందురునిమేను పూర్వపక్షంబు నొందు ననఁగ జగమున నావిదర్బావనీశు ననుఁగుఁదనయకు నెనయైనయతివ గలదె?

⁠ 19

శా.⁠

ఆవారీమణి, తండ్రిసమ్ముఖమునం దశ్రాంతముం గ్రొత్తగా నానాగాయకపాఠకోత్తము లొగిన్ సంగీతసాహిత్యవి

⁠

1. ప్రతియయ్యునుం గాదు బహువిలాసములకు రమణిరూపముతోడ రత్నపుత్రి
2. సమతనొందియు నొంద దమితశృంగారంబు గలయింతినాసతోఁ గాంచనంబు