పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/167

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

119


దన కెఱుఁగ నానతిచ్చిన
విని, వినయముతోడ మనుజవిభుఁ డిట్లనియెన్.

11


చ.

పరిచితసర్వశాస్త్రపథపారగు లైనవసుంధరేశ్వరుల్
నిరుపమలీలమై నడచునీతిపథంబున సంచరింప నా
తరమె మహాత్మ మీకృపకతంబున నింక నిరంకుశక్రమ
స్ఫురణమహామహీభరణభూరినయోన్నతి నుల్లసిల్లెదన్.

12


వ.

అనిన నన్నరేంద్రచంద్రునకు మునికులాగ్రగణ్యుం డిట్లనియె.

13


చ.

అలఘువినూత్నరత్నములకన్నింటికిం గుదురైనరోహణా
చలపతిరీతి నీవఖలసద్గుణశాలుల కాలవాలమై
వెలయుట, నిన్ను వాసవుఁడు వేయివిధంబులఁ బ్రస్తుతించు, ను
జ్జ్వలతరభాగ్యసంపద భవత్ప్రతిమానులె యన్యభూపతుల్?

14


ఉ.

ఇట్టి భవన్మహత్త్వ మిదియెల్ల విదర్భవిభుం డెఱంగి, నీ
పట్టపుదేవి గాఁదగినపట్టి వరంబునఁ గోరి యీశ్వరున్
గట్టిగఁ గొల్చి తత్కరుణఁ గాంచె మనోభవరాజ్యలక్ష్మికిం
గట్టనుగైనమూర్తి గుణగణ్య ననంగవతీకుమారికన్.

15


ఆ.

వెలఁదిసోయగంబు వీక్షింప వినుతింప
వేయికన్ను లమరవిభున కిచ్చి
రెండువేలజిహ్వ లండజాధీశున
కొసఁగబోలుఁ బంకజోద్భవుండు.

16


సీ.

భామినీమణిమధ్యభాగంబు కృశ మని
        కటితటంబున నిల్పె గౌరవంబుఁ
దొయ్యలివలిచన్నుదోయి కర్కశ మని
        యడుగుల మార్దవం బలవరించెఁ
గమలలోచనకుంతలములు వక్రములని
        తనువల్లికకుఁ జక్కఁదన మొసంగెఁ