పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/160

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

112

విక్రమార్క చరిత్రము


పరపురుషేక్షణపరిహృతవ్రతశీల
        కల దొక ర్తది తిరస్కరణిలోన


తే.

నుండి విజయపాలునితోడ నుచితభంగి
మాటలాడిన వేఁదుఱు మాన నోపు!
నని హితంబుగఁ జెప్పి, నీవా నృపాలు
నట్లు సేయ నియోగింపు మనఘచరిత!

109


చ.

అనిన బహుశ్రుతుండు చని, యత్తెఱఁ గెల్లను విన్నవించి, యా
జనవతి యున్నయాకొలువుసాల వెలిం దెరవాఱి, యగ్గురున్
గొనిచని యుంచె, నందనుఁడు కోరి నిరంతరమున్, “ససేమిరా"
యని పలవించుచుండఁ గొలువై నృపుఁ డుండ నిజాప్తకోటితోన్.

110


వ.

అట్టియెడ శారదానందుం డమందానందకందళితహృదయారవిందుడై నృపనందనునపస్మారంబు దిరస్కారంబు సేయందలంచి, హృద్యంబు లయి పూర్వోక్తచతురక్షరాద్యంబులై తదీయవిపినవృత్తాంతసూచనాద్యంబులైన పద్యంబులు నాల్గు నిట్లని పఠియించె.

111


తే.

[1]సకలలోకోపకారసంచారులైన
సాధుజనుల వంచించుట జాణతనమె?
తొడలపై నమ్మి నిద్రవోయెడువయస్యుఁ
బగతుపాలను ద్రోయఁ బాపంబు గాదె!

112


తే.

అనిన నా "సకారంబు" నుజ్జన మొనర్చి
యక్కుమారుఁడు “సేమిరా" యనుచు నుండె
నందనృపుఁ డాప్తులైనజనంబు లెల్ల
దాన నద్భుతానందచేతస్కు లైరి.

113
  1. క. సజ్జనభావము గల్గును
    హృజ్జనులను మోసపుచ్చుటిడి వేరు వెనీ
    పష్టందొడపైఁ గూర్కిన
    యజ్ఞంతువుఁ జంపఁ జూచుటది పౌరుషమె. పా.