పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/154

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

106

విక్రమార్క చరిత్రము


తే.

వజ్రనిర్జాతపాతరవమ్ము గొలుపఁ
గాలుద్రవ్వుచు నుండెఁ దత్సాలమూల
మున, మొగంబున రౌద్రంబు మునుకొనంగ
విజయపాలుని చిత్తంబు విహ్వలింప.

81


చ.

దిగు లడరంగ నిట్లు, జగతీవరసూతి కుజంబు నెక్కుచోఁ
దగ నొకవృద్ధభల్లుకము తా నటమున్న వసించి యుండ న
య్యగవిపులాగ్రశాఖ: నతఁ డప్పుడు 'ముందట నుయ్యి వెన్క లోఁ
తగుగొయి' యున్నలా గయినఁ, దల్లడ మందె వణంకుమేనితోన్.

82


వ.

ఇట్లు దిగులువడి యున్నయన్నరేంద్రనందనుం గనుంగొని, యతని నుద్దేశించి కారుణ్యబుద్ధి నా వృద్ధభల్లూకంబు మనుష్యభాషణంబున మెల్లన నిట్లనియె.

83


చ.

వెఱవకు రాకుమార, పులి వెన్దగులం బఱతెంచి నన్ను నే
డ్తెఱ శరణంబు చొచ్చి తతిదీనత, నిట్టి మహాభయార్తులం
గుఱుకొని యెంతనిర్దయులుఁ గ్రూరత కోర్చి వధింవ నేర్తురే?
తొఱఁగుము చింత వంత, నను దుష్టుగఁ జూడకు మన్న నెమ్మదిన్.

84


వ.

అని పెక్కుభంగుల నక్కుమారుని భయంబు దీర్చి, తనసమీపంబునకుఁ జేర్చి యుచితోపచారంబు లొనర్చి, సారంబు లగు వన్యఫలాహారంబుల నాఁకలి దీర్చి, యనునయించి యున్నంత.

85


సీ.

పశ్చిమాంభోనిధిప్రాంతదేశంబున
        రంజిల్లు విద్రుమకుంజ మనఁగఁ
జరమాద్రిశిఖరదేశంబునఁ గనుపట్టు
        కమనీయఘనరత్నగండ మనఁగ
నపరదిక్కామిని యమరంగఁ గనుఁగొను
        పద్మరాగంపుదర్పణ మనంగ
పశ్చిమదిక్కుంభిఫాలభాగంబున
        బొలుపొందు జేగురుబొట్టనంగఁ