పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/153

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

105


ఉ.

ముందట దవ్వులం గని, సముద్ధతి నశ్వముఁ దోలుకొంచు నా
పందిపిఱుందఁ బోవ, నది పాఱి లతాగహనంబు చొచ్చినన్,
మందవిచారుఁడై నృవకుమారుఁ డొకండును నేగి దాని నం
టం దఱిమెన , వరాహము కడంకఁ దిరోహిత మయ్యె నయ్యెడన్.

77


ఉ.

పంది మొఱంగిపోయిన, నృపాలతనూజుఁడు చిన్నవోయి, మ
ధ్యందినవేళ నొక్కసలిలాశయముం గని వాజి డిగ్గి, తా
నందుఁ గృతావగాహుఁడయి, యాగళపూరితతోయమందుఁ దృ
ప్తిం దురగంబు తాను వడఁ దేఱి; మహాతపభీతి నయ్యెడన్.

78


ఉ.

కొండొకసేపు నిల్చి చనుకోరిక, రాకొమరుండు పద్మినీ
షండసుగంధమారుతవశస్ఫుటశీకరసిక్తమంజరీ
మండితభూరిభూరుహసమావృతమైన వటంబునీడఁ గూ
ర్చుండె, ఖలీనరజ్జువున నొక్కెడ నశ్వముఁ గట్టి యిమ్ములన్.

79


వ.

అయ్యవసరంబున, సర్వజగదాభిలం బగునొక్కశార్దూలంబు, తత్సమీపతరులతాకుంజపుంజంబుననుండి యమ్మనుష్యగంధం బాఘ్రాణించి, రౌద్రరసోద్రేకంబునం జనుదెంచి, బలువిడి లంఘింప నుంకించుటయు, బిట్టు పొడగని యిట్టు నట్టు నెగసి, వెనకకు నీల్గి కుప్పించి దాఁటిన ఖలీనంబు లూనం బగుటయు, హయంబు రయంబునం దనవచ్చినతెరువునం బడి పరువునం జనియె, నంత నక్కుమారుం డతిభీతుండై పరిసరమహీరుహంబు నారోహణంబు చేసె, నట్టియెడ.

80


సీ.

అమ్మహోగ్రవ్యాఘ్ర మమ్మహీజముక్రింది
        కుద్వృత్తి నేతెంచి, యొడుపు దప్పి
నప్పటిభుజగంబుననువున మ్రోఁగుచు
        వాల మల్లార్పుచు, వాఁడికోఱ
నదరులువాఱ నోరంతయుఁ దెఱచుచుఁ
        గన్నులఁ గోపాగ్నికణము లురల
మీఁదు సూచుచు మ్రానుమీఁదికి నుఱుకంగ
        జంకించు చుగ్రవిస్ఫారఘోర