| |
యనుపమచిత్రరూపమున యందు లిఖింపుము దాని నొప్పుగా,
ననవుడు నట్ల చేసి లఘుహస్తుఁడు కస్తురితోడఁ దూలికన్.
| 57
|
| తే. |
శారదానందగురుఁడు సుజ్ఞానపరుఁడు
వీడుకొలుపఁగఁ జని, నందవిభునిఁ గాంచి
చిత్రకారుఁడా తెఱఁ గెల్లఁ జెప్ప, విభుఁడు
వెలఁదితొడమచ్చ యేకాంతవేళఁ జూచి.
| 58
|
రాజు గురుని అంతఃపురద్రోహిగా శంకించి చంపఁ బనుచుట
| క. |
నందమహీపతి డెందం
బాందోళము నొంద, శారదానందుఁడు మ
చ్చం దగ నిలిపెం గదె, మ
త్సుందరితొడ నున్కి యెట్లు చొప్పడ నెఱిగెన్?
| 59
|
| ఆ. |
అంతిపురములోని కన్యులపేరిటి
పోతుటీఁగనైనఁ బొలయకుండ
నాజ్ఞ వెట్టి, శారదానందగురునాజ్ఞ
పెట్ట నేరనైతి బేలనైతి.
| 60
|
| క. |
ఎంతజితేంద్రియు లైనను
నెంతసదాచారు లైన, నేకాంతమునం
గాంతలసంగతి నుండినఁ
గంతునికొంతాలపాలు గాకుండుదురే!
| 61
|
| క. |
ఏకాంతంబునం గదిసిన
యాకాంతుం డల వసిష్ఠుఁడైనం గానీ
యాకాంత సీత గానీ
వేఁకరుగరె యగ్గిపొంత వెన్నయుఁ బోలెన.
| 62
|
| చ. |
అని తలపోసి నందవిభుఁ డప్డ బహుశ్రుతుఁ బిల్వఁ బంచి, య
య్యనఘచరిత్రుతోడ హృదయవ్యథ యెల్ల నెఱుంగఁ జెప్పి, చ
య్యనఁ గొనిపోయి యీ యఘమయాత్ముని ఘోరవిధిం వధించి ర
మ్మనవుడుఁ బూరుషార్థముగ నవ్విభుతోడ బహుశ్రుతుం డనున్.
| 63
|
