210
వాసిష్ఠరామాయణము
నజ్ఞాన మనునది యణగించునదియె పో
ప్రకటవిజ్ఞానంబు పరమపదము,
గీ. తుదిఁ బ్రబుద్ధుండ వైతి, ముక్తుండ వైతి,
విజితచిత్తుండ వైతివి, వినుము, మౌని
నిర్మలుండును నాకాశనిభుఁడు నగుచు
నలరు ౼ నన విని యతని కి ట్లనియె విభుఁడు.188
వ. మునీంద్ర, ప్రబుద్ధుఁడ వై ననీవు తజ్ జ్ఞునకుఁ జిత్తంబు లే దంటివి.
జీవన్ముక్తు లగువారు చిత్తుబుఁ బాసి యెట్లు విహరింతు? రెఱింగిం
పవే యనిన నతం డి ట్లనియె.189
మ. పునరుత్పత్తి నిమిత్తవాసన ఘనీభూతస్థితిన్ జిత్త మై
తనరున్; దజ్ జ్ఞునియందు లేదదియ, సత్తామాత్ర మైయుండు, నా
తనికిన్ గర్మములన్ బునర్జనన మందం జేయ, దమ్మూఢభా
వన చిత్తంబు, ప్రబుద్ధభావనను సత్త్వం బండ్రు, భూమీశ్వరా.190
సీ. అనగచిత్తత్త్వలయప్రబుద్ధులు నతి
సత్త్వయుక్తులు సర్వసములుఁ దలఁప
స్వర్గాదిఫలద మౌ సకలక్రియలు మాని
శమదమాసక్తత సర్వవస్తు
వుల నుదాసీనత గలిగి యస్పందచి
త్తుఁడవు గ; మ్మచలచిత్తులకుఁ దిరిగి
రాదు సంసారంబు, నీదుఃఖతతి యెల్ల
బుద్ధిచంచలతన పుట్టుచుండుఁ,
గీ. గాన నెప్పుడుఁ జిత్తసంకలన లుడిగి,
శాశ్వతైశ్వర్య మొందు ధీసార,౼యనుడు,
నెట్లు చలనాచలత్వంబు లెడసి యుండు,
నానతిమ్మన, పటువు దా నతని కనియె.191
