| క. |
పదునాల్గుదివ్యయుగములు | మొదలం జనఁ, బద్మకల్పమున దితిసతికిన్
మదయుతులు సుతులు రాక్షసు | లుదయించిరి, సత్త్వసాహ[1]సోద్ధతు లగుచున్.
| 58
|
| సీ. |
ధర్మంబు వదలిరి ధారుణీనాథులు, | సత్యంబు ధాత్రి నుత్సన్నమయ్యె,
బహువిఘ్నములఁ గుంటువడియె యాగంబులు, | నిగమముల్ [2]పాషండనిహతి నొందె,
ప్రజ లనాచారతత్పరత [3]వర్తించిరి, | మాసెఁ బాతివ్రత్యమహిమ లెల్ల,
సంతతదానప్రచారంబు లుడివోయెఁ, | గడుమించె వర్ణసాంకర్యగరిమ,
|
|
| తే. |
మొదవు లేమియుఁ బిదుకక ముణుఁగఁదొడఁగెఁ, | [4]గోరినప్పుడు వానలు గురియటుడిగె,
భూతదయ లేశమాత్రంబు పొడమదయ్యె, | సమదరాక్షసజన్మదోషంబుకతన.
| 60
|
| ఉ. |
ఉగ్రమదాంధబుద్ధులు బలోద్ధతు లిట్టినిశాచరుల్ వివృ
ద్ధాగ్రహులై మహీపతుల నందఱ [5]నోర్చి, సురేంద్రువీటికిన్
నిగ్రహ మాచరించి, వెస నిర్జరపుణ్యసతీజనంబు బం
దీగ్రహణం బొనర్చి, మహనీయధృతిన్ భువనంబు లేలుచున్.
| 61
|
| ఉ. |
నాయ మొకింతలేక యొకనాఁడు సురాద్రికి డాయఁబోయి, య
త్యాయత బాహుదర్పమునఁ - దద్దరిమధ్య నివాసులైన వి
శ్వాయువు [6]పుణ్యకేతనుఁడు వజ్రుఁడు సాల్వుఁడు నాదిగాఁ జమూ
నాయకులం గుఱించి కదనం బొనరింపుచునున్న యత్తఱిన్.
| 62
|
హరుఁడు దైత్యులను భస్మము చేయుట
| ఉ. |
విస్మయ మేమి చెప్ప! గణవీరచమూసహితంబు గాఁగ ద
గ్ధస్మరుఁ డీశ్వరుం డపుడు తద్గిరికిం జని, రాక్షసేంద్రులన్
భస్మము సేయఁ, దద్భసితపంక్తిని [7]షష్టిసహస్రదైత్యు లు
గ్రస్మయు లుద్భవించి రవిఖండితమండితశస్త్రపాణులై.
| 63
|
- ↑ సోదరు-హ
- ↑ పాదంట - తీ
- ↑ వహించిరి - తీ
- ↑ ‘ర’ ప్రతిలో పాదము లుప్తము.
- ↑ నొంచి-మా; మించి - త
- ↑ పుష్ప - మా,త
- ↑ షష్ఠ - మ,మా,హ,ర
