పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/86

⁠

క్కుమొనల నించుచు మదచకోరయుగంబులు మించె రాత్రిక న్య మగనిఁ జూచువేడ్క నయనంబులు పెక్కులు దాల్చెనో యనన్.

⁠ 151

గీ.⁠

పగలు వాసనసకలదంపతులు విషమ, సాయకునికిఁ దలంకుచు రేయి గూడఁ బగలు వాసినఁ జక్రదంపతులు వాసె, నట్లు వచ్చునె యెందు రాజాజ్ఞ మీఱ.

⁠ 152

ఉ.⁠

ఖండిత లైనతామరసగంధులనిర్భరమానదుర్గముల్ చండపరాక్రమంబున హళాహళి సేయఁ దలంచి వారిపా లిండులమీఁద జల్లికవి నేయుఁ ద్రిలోకభయంకరుం డనం గుండు రథాంగచిత్త మను కొల్మిశిలీముఖపఙ్క్తిఁ గాఁచుచున్.

⁠ 153

సీ.⁠

అభ్యుదయంబున నఖిలలోకములు సంభావింప నేర్చినమంచితనము కవిసిననిండుచీఁకటి పికాపికలుగాఁ బాఱంగఁ దోలినబంటుతనము నానాకళానైపుణమునఁ గుముద్వతీసతి వలపించినచక్కఁదనము కాంతచకోరసంఘములకుఁ జతుకావసంతంబు చల్లినజాణతనము నాత్మఁ దలపోసి తనపట్టి నమృతకరుని, గన్నులారంగ వీక్షింప ఘనతరంగ బాహువులు చాచి కౌఁగిలింపంగ వచ్చె, ననఁగ మిన్నంటఁ బొంగె రత్నాకరంబు.

⁠ 154

వ.⁠

అప్పుడు నెఱయ విప్పినకప్పురంపులప్పలచొప్పున నలినభవాండభాండంబు నిండి మెండుకొన్నమిన్నేటిపెన్నురువుమురువున దిగవకాశంబులం బ్రకాశించుచు నగ జాతమగనిమొగంబున నిగుడునగవుబిగువున దట్టపువీచీదట్టంబులం జుట్టుగట్టు గిట్టి తొట్టుపాలపెన్నీటియిట్టలంబున భూనభశ్చక్రంబు లాక్రమించి దోయిళ్ళ ముంచి క్రోలవచ్చు నిచ్చలంపువెన్నెల గాయ గాయనంబులు కర్ణరసాయనంబులుగా నాయ కులముందటం జలిపి రహి నిలిపి శృంగారచేష్టల నభీష్టంబులు దెలిపి వారలఁ గూటంబు లకు నూలుకొలిపి కూటంబులకుం డాయు నాయకుల ధగధగాయమానంబు లైన హరివాణంబుల మిలమిల మనుధవళకలమాన్నంబులు గిన్నియల నించి వెన్నపడిదం బులు జున్నులు ఖండశర్కరలు దధిఖండంబులు గోక్షీరంబులు నిక్షురసంబులుఁ జలి వెలుంగునకు నర్పించి సరససల్లాపంబులు వల్లభులం గూడి వెన్నెలపులుగంబు లాడు వ్రీడావతులును బింబంబులకుఁ బ్రతిబింబంబు లైనపెదవులతుదల సీత్కారంబులు చెలంగ భుజశిఖరంబు లాస్ఫాలింప హస్తంబుల మణికంకణంబులు గులకరింప నం దంద ముందటికిం జిమ్మునడుగుదమ్ముల మంజీరంబులు మొరయ నిటలంబులఁ గుటి కాలకంబులు నటియింప యమునాతరంగిణివేణికలం గ్రేణి సేయువేణులు పిఱుం దుల నాందోళింప ముక్తాఫలగుచ్ఛంబులు మొలకచన్నులఁ జౌకళింప యువజనం బులకుం గన్నులపండువులుగా గుంపులుగుంపులై పింపిళ్ళు గూయుబాలికలును

⁠