పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/68

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఉ.

యామవతీవిలాసినికి నైదువత్రాడు సమస్తనిర్జర
స్తోమముకూడు లక్ష్మిసయిదోడు నభోమణిజోడు పాంథకాం
తామృగహింసకు న్వెడలుదర్పకలుబ్ధకుదివ్వెగూడు నె
త్తామరసూడు రాగరసధాముఁడు సోముఁడు దోఁచెఁ దూర్పునన్.

13


సీ.

అంత నక్కడఁ గిన్నరాధిపోద్యానంబు వెలువడి దూతికవెంట నరిగి
పాటలగంధులు పాటలపుటభేదనంబులోపలఁ దమనగరు సొచ్చి
సుప్రతీకనృపాలసూనుపైఁ దగిలినహృదయంబు తలిదండ్రు లెఱుఁగకుండ
సఖులు బంధులుఁ జెప్ప నొకభంగి జలకంబు లాడి నిరాసక్తి నారగించి
ప్రాణసఖు లైనకదళికారత్నవతులు, గొలువ నిస్తంద్రచంద్రికాగళితసలిల
శీతలైందవమణిసౌధశిఖరసీమ, రచితవిహరణవేదికాగ్రమున నిలిచి.

14


క.

తారు గనుఁగొన్నరాచకు, మారునిసౌందర్యరేఖ మరులు గొలుపఁగా
మారశరపీడితాత్మక, లై రాయిడిఁ బడుచు నాలతాంగులు మదిలోన్.

15


క.

ఏటికి నలకావల్లభు, తోఁటకుఁ బోయితిమి మన్మథుని నోమెడుచో
నేటికి వచ్చె మనోరథ, పాటచ్చరుఁ డైనధరణిపతి మాకడకున్.

16


క.

రేరాజుకాంతి గ్రోలుచ, కోరికలన్ మేఘపటలి గుతిలపఱచిన
ట్లారాజుఁ జూడఁగా మము, నైరావతి వచ్చి కటకటా నొగిలించెన్.

17


సీ.

ఏచిన తలపోఁత దాఁచెద మంటిమా నిట్టూర్పుగాడ్పులు రట్టు సేయు
కడలేనిప్రేమంబు గప్పెద మంటిమా పులకాంకురంబులు పులుగు చెప్పు
బెడిదంపువెగడుపా టడఁచెద మంటిమా వైవర్ణ్యభావంబు వ్రయ్యఁ బుచ్చు
మొనపుచాంచల్యంబు మొఱఁగెద మంటిమా ప్రాణేశగుణనుతి బయలుపఱచుఁ
గాన మకరందగరళదిగ్ధప్రసూన, శరపరంపర విరహుల సంహరించు
మంచు బోధించుశుకభాష లాలకించు, క్రించువెడవింటిజోదు జయించరాదు.

18


క.

అని చింతించి వయస్యలఁ, గనుఁగొని యి ట్లనిరి తాపగౌరవమునఁ దా
ల్మి నిలుపలేక మనోజర, జనికరపికమందపవనజనితాగ్రహలై.

19


ఉ.

గ్రక్కున ఫాలనేత్రుఁడు పురత్రయరాత్రిచరేశ్వరాంగముల్
పెక్కు దహింప నొక్కటియు లేక వినాశముఁ బొందె నద్భుతం
బిక్కుసుమాస్త్రు నొక్కని దహించినఁ గ్రమ్మఱఁ బుట్టి తోఁచెఁ దాఁ
బెక్కువిధంబులన్ విరహిభీకరుఁడై సఖులార కంటిరే.

20


సీ.

మానక గుప్పించుమదనకోదండంబు నిష్ఠురతను దన్ను నేలఁగలయ
నెప్పుడు జంకించుహృజ్జాతశింజిని గౌరవంబునఁ దన్ను గాలిఁబోవ