పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/194

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

రోషముతో నిజమహీమో, న్మేషము చూపంగ వలసి మీనంబునకున్
బూషాత్మజుండు వచ్చిన, దోషంబునఁజేసి కఱవు దోడనె రాఁగన్.

27


లయవిభాతి.

విసరెఁ బెనుగాడుపులు మసలె జలదాగమము
                      పసిమి చెడె సస్యములు కసవు దిన లేమిం
బసరములు వట్టె నదు లిసుకలునుఁ జిప్పలును
                      మిసమిస మనన్ విగతరసగరిమ నింకెన్
వసుమతి పడన్ దివిసెఁ గుసుమఫలపత్రముల
                      పస దఱిగె భూరుహము లుసు రుడిగెఁ బ్రాణి
ప్రసరములు నొండొకటి మెసఁగఁ దొడఁగెన్ గఱవు
                      గసిమసఁగె విశ్వమున వెస లయవిభాతిన్.

28


సీ.

మిగుల భీకరవృత్తి మిన్నుముట్టినధూమకేతువె బిరుదుటెక్కెంబు గాఁగ
నోరంత ప్రొద్దును హోరని విసరుచుఁ గెరలుకరువలి నకీబు గాఁగ
చెట్టుచేమలు గారుచిచ్చునఁ గమరిన నున్ననిగిరులె యేనుఁగులు గాఁగ
నిప్పులు గ్రక్కుచు నెప్పుడుఁ గాయునిబ్బరపుటెండలె ప్రతాపంబు గాఁగ
అనశనప్రాప్తిమృతమనుష్యప్రతాన, మాంసభక్షణదృప్తగోమాయుకాక
ఘూకబహుజంతువులు బంట్లగుంపు గాఁగ, రాజసంబున దుర్భిక్షరాజు మెఱసె.

29


క.

భూకాంత నీరువట్టుకుఁ, గాక వదన మిలుకరింపఁ గాన్పించినపం
కాకన వెలిపుచ్చలు, లోకములోఁ గాచె నిట్లు లోఁబడె జనముల్.

30


ఉ.

అప్పుడు దేవదారువిపినాంతరసీమ వసించుసంయముల్
వి ప్పగుభూమి నన్నము ఫలింపక చెట్టులు నెండిపోయె వా
తప్పినఁ బోవుఁ బ్రాణములు తప్పదు రం డని మున్ను గౌతముం
జెప్పఁగ విన్నవా రగుటఁ జేరిరి తచ్ఛతశృంగశైలమున్.

31


క.

ఈగతి వచ్చినమునులకు, నాగౌతముఁ డెదురు నడచి సాష్టాంగముగాఁ
జాగిలి మ్రొక్కుచు నేఁడు గ, దా గణనకు నెక్కె మత్ప్రయాసం బనుచున్.

32


సీ.

సంతసించుచు నిజాశ్రమమున విడియించుకొని వారి కెల్లను దినదినము న
హల్యప్రాణేశుఁ డహల్యశాల్యన్నంబు వలసినవారికి వలసినంత
మృతసూపఫలదధిక్షీరయుక్తంబుగాఁ దలఁచినప్పుడె పెట్టెఁ దారు నిత్య
మును భుజాభోజనంబులు చేసి చట్టులకరణి నందఱు ముచ్చె మురియ బలిసి
నెమ్మది సుఖింప వెడలెఁ బండ్రెండువత్స, రములు కఱవునుం దీఱె వర్షములు గురిసెఁ
జల్లఁబడె సకలసస్యములుఁ బండెఁ, బుడమి ధాన్యంబు పోకకుఁ బుట్టెఁడమ్మె.

33