పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/157

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


మానవులలోన నొకఁ డెవ్వఁ డైనఁ దాను, సతియు నాషాఢశుక్లపక్షంబునందు
ద్వాదశితిథిని వాసుదేవవ్రతంబు, సలుపు వానికి సుతుఁడనై సంభవించి.

57


క.

భూభారం బడఁచెద మీ, మీభువనంబులకు నిర్గమిఁపుఁడు పౌలో
మీభర్తృముఖ్యసురలా, రా భయములు మాని నిర్భరాహ్లాదమునన్.

58


క.

అని దేవుఁ డానతిచ్చిన, విని వచ్చితి నావ్రతంబు విశ్వంభర నిం
క నొకఁడు గావింపక ము, న్న నీవ కావింపు కలుగు నందనుఁడు నృపా.

59


క.

అని చెప్పి నారదుఁడు పో, యినపిమ్మటఁ దాను సతియు నీవ్రతము జగ
జ్జనసంస్తుత్యముగాఁ జే, సినపుణ్యఫలోదయమునఁ జేసి మునీంద్రా.

60


ఉ.

దానవవాహినీపతు లతర్కితభీతిఁ గలంగ నాకలో
కానకదుందుభిస్వనము లంబరవీథిఁ జెలంగ వేడ్కతో
నానకదుందుభిక్షితివరాగ్రణిపట్టపుదేవి దేవకీ
మానిని గాంచెఁ గృష్ణుని రమాకుచమండలసంచరిష్ణునిన్.

61


చ.

కెరలినతీవ్రహవ్యవహకీలపరంపరవేఁడి సోఁకి పా
దరసములాగునన్ నిజకథారచనల్ చెవిసోఁకి దర్పధూ
ర్ధరపురయామినీచరపురంధ్రులయీలువు లెత్తి పోవఁగాఁ
గరుణ సుసర్వసంఘములఁ గాచె ముకుందుఁడు బుద్ధదేవుఁ డై.

62


గీ.

అట్టిబుద్ధునకుఁ బ్రియంబుగా శ్రావణశుద్ధ, దశమినాఁడు సువ్రతుండు
విహితవిధులు పూర్వవిధమునఁ దీర్చి యే, కాదశీదినమునఁ గ్రమముతోడ.

63


వ.

స్నానాదికృత్యంబులు జరపి విలంబమాననానాసురభిసూనస్మారితనందనోద్యానం
బైన మంటపస్థానంబున రాత్రి గరుడధ్వజు నారాధించి బుద్ధాయ నమో యని
పాదఁబులు శ్రీధరాయ నమో యని కటీరంబును బద్మోద్భవాయ నమో యని జఠ
రంబును సంవత్సరాయ నమో యని యురంబును సుగ్రీవాయ నమో యని కంఠం
బును విశ్వబాహవే నమో యని భుజంబులు శంఖాయ నమో యని శంఖంబును
జక్రాయ నమో యని చక్రంబును బరమాత్మనే నమో యని శిరంబునుం బూజించి
తద్దేవతాగ్రభాగంబున సరత్నసలిలపూర్ణకుంభంబు నిలిపి తదుపరిస్థలంబునఁ దామ్ర
దారవవైణవంబులలోన దొరికినపీఠంబున వస్త్రయుగళచ్ఛన్నం బైనయథాశక్తి
చామీకరనిర్మితబుద్ధప్రతిమం బ్రతిష్ఠించి షోడశోపచారంబులు సలిపి జాగరణంబు
చేసి మఱునాఁడు సూర్యోదయావసరంబునఁ గలశప్రతిమాదానంబు గావించి తద
నంతరంబ సముద్రమేఖలాలేఖులకుం బాయసాహారంబు సదక్షిణంబుగా నొసంగి