134
“మీ జర్మనీ గిల్టుసొమ్ములు,మాజపాను గాజు పెంకులు, మాదేవి మోయలేదు,వలదు, వలదు, పొండు, పొండు,” అని చేయాడించుచు సభాస్తారులు కొందరు గద్దించుచుండుట చూచి నాకేమో పాపమనిపించినది. ఈ బాధల పడ నిచ్చలేనివారు కొందఱు బహిశ్శాలలోనుండియే గంపలలోని పూవులను మొగ్గలను దోసిళ్ళతో. లోనికీఁ జల్లుచుండిరి. వానిలో చాలవరకు నిర్గం ధములు. ఇవి నవలల తోఁటలోనివఁట! వానిలో నేయొకటో రెండో తక్క తక్కినవన్నియు నందే ప్రోవులుప్రోవులుగఁ బడి వాడువారుచుండినవి.
ఈవిచిత్ర దృశ్యమును చూచుచుండునంత నా హృదయాంతరాళమున నొక యూహ వోడ మెను. కవులయొక్కయుఁ గావ్యములయొక్కయుఁ దారతమ్య విషయమున మనవారి కనేక సంశయ ములు గలవు కదా! వాగనుశాసనుఁ డలంకరించు నాఁటిదాఁక భారతీదేవికి భూషణములే లేవా! సోమ శంభుదాసు లర్పించిన కానుకలలో నెద్ది వాగ్దేవికిఁ బ్రియతరము? మణి కేయూర మర్పిం చిన కాలదుఁ డాంధ్రభోజుఁడా, అల్లసానివాఁడా? మనవారు తగవులాఁడి తలలు పగుల గొట్టు చున్న యిట్టి సమస్యల కుత్తరములఁ బడయుట
