పుట:రామేశ్వరమాహాత్మ్యము (ఏనుగు లక్ష్మణకవి).pdf/31

30

రామేశ్వరమాహాత్మ్యము

గీ.⁠

శిల్పి సమ్మతుఁ డధికుఁ డనల్పబలుఁడు హరికులశ్రేష్ఠుఁ డతఁడు నాయందు వైచు తృణశిలాదారుబృంద మొద్దిక ధరింతు నదియు దృఢముగ సేతువై యమరియుండు.

⁠ 98

క.⁠

ఆసేతుమార్గమున సే నాసహితుఁడవై నిశాటనాథునిపురి క బ్జాసనవందిత చనుమని యాసాగరుఁ డరిగె నంత నంతర్హితుఁడై.

⁠ 99

ఉ.⁠

అంతట జానకీరమణుఁ డంచితబాహుబలున్ నలున్ దృఢ స్వాంతునిఁ జూచి రమ్ము కపివర్య రచింపుము సేతుబంధ మ త్యంతదృఢంబుగా జనకునంతటివాఁడవు శిల్పశక్తి న శ్రాంతవినిర్మలోన్నతయశంబులు జేకురు నీకు నీక్రియన్.

⁠ 100

చ.⁠

అన విని జానకీపతికిఁ బ్రాంజలియై పలికె న్నలుండు మ జ్జనకుఁడు విశ్వకర్మ కడుఁజక్కనిమందిరశైలసీమ మ జ్జననికి ముందు దా వర మొసంగెను మత్సమవీర్యుఁ డైననం దనుఁడు జనించు నీ కనుచుఁ దామరసప్రియవంశదీపకా.

⁠ 101

క.⁠

ధీరుఁ డగువిశ్వకర్మకు నౌరసపుత్త్రుఁడను శక్తి నతనికి సముఁడన్ వారక నే నిర్మించెద పారావారమున సేతుబంధన మధిపా.

⁠ 102

సీ.⁠

అని విన్నవించిన విని యన్నరేంద్రుండు         శుభవాసరంబున శుభముహూర్త సమయంబునందుఁ గుంజరరాజవదను లం         బోదరు హేరంబు వేదవేద్యు నావాహనముఁ జేసి హారిమాణిక్యసిం         హాసనంబున నుంచి యర్ఘ్యపాద్య

⁠