పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/6

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ప్రథమాశ్వాసము

5


గీ.

జేర్చి మునిపంట జిగిమోవిఁ జీరనొక్కు, నొక్కి సొక్కించి మరుకేళి స్రుక్కఁజేయుఁ
జేసి కనుమాటి యింటికిఁ జేరనరుగు, నరిగి తనుగానిరీతి తనంత నుండు.

34


క.

ఆచిన్నెలు సవసవఁగా, జూచాయఁగ విని చలించి స్రుక్కినరాధన్
జూచి యదేమే రాధా, నాచాయన్ సిగ్గువడెదు నాహరి కనియెన్.

35


సీ.

చెంత నీవును లేక చింతతోఁ బవళించి, నిదురబోవుచునుండ నిన్నరేయి
కలలోన నొక్కచక్కనిరాచకొమరుండు, దోఁచె నెవ్వఁ డటంచుఁ దెఁచదాయె
నొకకొంతసేపు తప్పక చూడఁజూడంగ, నీపోలికై యున్న నీవటంచు
రార కృష్ణాయని బారతోఁ జేసాప, నేమె రాధాయని యెదురుకొనుచు


గీ.

నెనసి యేమేమొ వింతగా నింపొనర్చె, నంత మేల్కాంచి నినుఁ గాంచి యది తలంచి
మురిపెమున నిన్నుఁ జూడక మోమునంచు, కొంటి నాసిగ్గు నేమనుకొందు నోయి.

36


మ.

అనినం బక్కున నవ్వ చిక్కితివి రాధా సాధువే యంచు నుం
టిని నీనాథునిమీఁదిప్రేమ వినగంటిని దుంటవిల్దంట వెం
టనె యంట న్ననవింటితూఁపు లెద నంటన్ దుంట లింకేల నీ
ధ్వని వాచారసభావభావభవగాథల్ నీ వగ ల్దెల్పెడిన్.

37


క.

విరిదాఁపఁ దావి దాఁగునె, పరిపరి పలుకేల నిజము పలిగితి వౌ నౌ
ధర వినమె “సత్యవాణీ సరస్వతీ" యటన్నమాట చడువులలోనన్.

38


క.

అని పల్కు శౌరిపలుకులకును మెచ్చుచు నిన్నినాళ్ళకును నీవైనన్
మన సెఱిఁగి చిక్కఁబట్టితి, తనుఁ బో యని కృష్ణం తోడఁ దా ని ట్లనియెన్.

39


సీ.

కండచక్కెరపానకంబు గావలెనందు, వది గోర వేమిరా యంబుజాక్ష
రంగుబంగరుబొంగరాలు గావలెనందు, వవి గోర వేమిరా మదనజనక
యిసుకతిన్నెలమీఁద నెక్కిగావలెనందు, వది గోర వేమిరా మదనరూప
తోడిబాలురతోడ నాడగావలెనందు, వది గోర వేమిరా యమర వంద్య


గీ.

తియ్యునై యున్న యలమోనితేనె వలతొ?
జంటగొనియున్న యలచన్ను లంటవలతొ?
త్రొక్కి కదసినపిఱుఁదుల నెక్కవలతొ?
జోడువాయక స్త్రీలతో నాడవలతొ?

40


ఆ.

నీకువాడమెల్ల నిన్నరాతిరి గంటి, నమ్మచెల్ల న్నిను నమ్మరాదు
నవ్వు గాదు రేయి నా ప్రక్కలోనుండి, కలువరించలేదె చెలులనెల్ల.

41


ఉ.

అందుల కాసయేని మగవాండ్రపయిం బడి దూరు వొందఁగా
నెందుకు కంటి కింపయినయింతుల నల్గురఁ బెండ్లి సేయవో