పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/50

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

49


మ.

మనోభోగంబుల నేమితక్కువలుగా మన్నించె నేవేళకై
నను మాటాడఁడొ బుజ్జగింపఁడొ రతిన్ మల్లాడుచుం దృప్తిగాఁ
దనువుల్ సౌఖ్యము లొందఁజేయఁడొ మహాతాత్పర్యచిత్తంబునవ్
మనలోనన్ మనవారె యీర్ష్యలు వహింపన్ వారివే నేరముల్.

146


సీ.

ఒకనిసొమ్మేమి వేఱొక్కనిసొమ్మేమి, చక్కెర కమరునే చిక్కఁదనము
లోకులు గననేమి తా కనుంగొననేమి, వెన్నెల పూనునే విన్నఁదనము
అంత గైకొననేమి యింత గైకొననేమి, యమృతాన కబ్బునే యల్పతనము
చెంత నుండిననేమి చేత నుండిననేమి, విరబంతి కబ్బునే వెగటుఁదనము


గీ.

ఒకతె చవిఁగొన్న లేదె మోవికిని దీపి, నలుగురును జూడ లేదె నవ్వులకుఁ దెలివి
మాట యొకమాటు విన్నఁజాల్ మనకు తృప్తి, శౌరికడ నుండినను లేదె సంతసంబు.

147


మ.

వినుఁ డేవేళను గష్టుఁ డేనగరికిన్ వేంచేసెఁ దా నెవ్వతెం
గని మాటాడెను వార లప్పటికి బల్కన్ మేర సర్వజ్ఞుఁడౌ
ఘనుఁ డేలా పొరపొచ్చెముల్ నడపు నింకన్ మానుఁ డీవార్త లొ
య్యన నారాధ యొకింత విన్న మనకే యౌఁ జిన్నపో హీనముల్.

148


చ.

అన నిది యుక్తమంచు నపు డందఱు సమ్మతిఁ జేసికొంచు మె
ల్లనె తమయిండ్ల కేఁగి యొకలాగున నుండిరి వారిమాటలే
యొనరికఁ బొంచులుండి విని యొద్దికఁ బెంపుడుచిల్క గ్రక్కునన్
దనకు వచింప రాధ విని తా నది శౌరికిఁ దెల్పెఁ దెల్పినన్.

149


క.

ఈనుడువు లిపుడు వింటివె, యానడుమను నీవు చిలుక నంపిననాఁడే
నానావిధముల నడిగిరి, మానవతీ! నీదురాక మహి నల్పంబే.

150


వ.

అనిన రాధికావధూతిలకం బతిముదంబునఁ గృష్ణునితో నిట్లనియె.

151


సీ.

పల్లెతావులనున్న గొల్లదానిని దెచ్చి, నిధిరత్నములయందు నిలిపినావు
చెలఁగి రాధామాధవులచెల్మి హా యన, బిరుదైనకీర్తిఁ గల్పించినావు
ప్రౌఢలైన కిరీటపతులకన్యల మాని, ననుఁ బ్రాణపదముగా నడపినావు
సకలవిద్యారహస్యము లెఱుంగఁగఁ జేసి, దేహ మానంద మొందించినావు


గీ.

నేఁడు నాపాలిదైవంబు నీవె యనినఁ, జాల దీమాట నామహోత్సాహమునకు
యెంత సంతోషపడెదనో యెఱుకలేదె, మొదటి కిటు చేయు సర్వజ్ఞమూర్తి వీవు.

152