పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/42

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

41


మ.

కలలోనైనను నీవే దైవమని నేఁ గన్గొందు నాడెందముం
దెలియన్నేర్తవు దైవయత్నమున నెంతేనేరముల్ చేసినన్
జులుకం జూతురె; బుద్ధిగా నడువుమంచుం దిద్దుకోరాదఁటే;
చెలి! నీచిత్తము నాదుభాగ్య మిఁక నాజీవంబు రక్షింపవే.

77


చ.

కనికర ముంచవో, నెనరుగల్గినదానవు కావొ; భేద మీ
తనువులతోడ రాదనినదానవు గావొ; పడంతి యింతలో
మనలను జూడలేక నడుమంత్రపువారు గుబారు చేసి గొ
బ్బున నినువంటిదాని కెగఁబోసిరి నాతలపొప్పకుండగన్.

78


చ.

చిలుకలకొల్కి నీసొబగుచిన్నెల నీనునుదేటపల్కులన్
వెలసె మనంబు కొంత, రతివేడుకలన్ జవిచూపితేనియున్
బలుకుల కేమి నాతనువు పావనమౌ; నటమీఁదిమాటకున్
ములు చనుగాను నీమనసుముచ్చటఁ దీర్చెద నోతలోదరీ.

79


క.

అహమికను నన్ను దూఱిన, తహతహచే నపుడు నీకు దయ లేదనుచున్
బహువిధముల నెదురాడితి, నహహా నాయంతవెతల నందవె నీవున్.

80


ఉ.

కంతునిగంతు లెంచి కనుగంటికిఁ బుట్టెఁడు నీరునించి యం
తంతకుఁ దల్లడించి ధృతి యల్లలనాడఁగ నిచ్చగించి యా
ద్యంతములున్ దలంచి చెలులాడుకొనన్ దలవాంచి వాంఛచే
నెంతవిరాళిఁ బొందితివొ యెంతకృశించితివో తలోదరీ!

81


చ.

చెలి నినుఁబాసి యే నిదురఁజెందమి ఱెప్ప లెఱుంగుఁ గాఁకచేఁ
దలఁగుట మే నెఱుంగు రుచిదప్పుట జిహ్వ యెఱుంగు నొంటి నే
నిలుచుట నీ వెఱుంగుదువు నిన్నును నీమదిలోనిచింతయున్
దలఁచిన గుండెలో దిగులు దైవ మెఱుంగును బ్రాణనాయికా.

82


చ.

నలువురిమాటలున్ వినక నాతలిదండ్రుల నమ్మఁబోక పె
ద్దలు తెలుపంగ నూఁకొనక దైవమునుం గొలువంగలేక నీ
చెలిమియె భుక్తి ముక్తి యని చేరితి నింతటిదాన వౌట నేఁ
దెలియక మోసపోతిఁ బరదేశిని జేసితి వంగనామణీ.

83


క.

ఈవగను వగకు వగకును, భావనతో నూఱుపద్యములు చెలి నీకై
యీవఱకును రచియించితి; నీవేగతి; లోకమెల్ల నినుఁ గొనియాడున్.

84