పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/41

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

40

రాధామాధవసంవాదము


క.

ని న్నెవ్వ రడిగి రీకథ, లిన్నియు; ని న్నెవరు కొదువ లిటు లాడిరి, మా
కున్నవి దయ లని యెవ రను, కున్నా; రీటక్కు లేల; నోయి మహాత్మా!

68


చ.

వెడవిలుకానిచేఁ దనువు వేసరియున్నది; యందుమీఁద నీ
యుడుకులమాట లేమిటికి నూరక యాడెదు నేర్తు నంచు; మున్
బిడుగునఁ బడ్డవారి కొరవిఁగొని చూడుదురే వితావితల్
విడు విడు చాలు నెంతయవివేకము నేఁ డిటులయ్యె వేడుకల్.

69


గీ.

మమ్ము హాస్యంబులాడక మానవేని, నాడవలసినయటులెల్ల యాడు మీవు
నేను విని తాళలేనని మౌనమునను, జెవుల నంగుళులను జొన్పి శిరము వంప.

70


చ.

ఇది కదియంగ వేళ యని కృష్ణుడు పానుపు డిగ్గి రాధికా
మదవతిచెంతఁ జేరి నునుమై పులకించి చెమర్చ నొక్కకే
లుదుటునఁ దీసి కన్నుఁగవ నొత్తుక యోనలి కోమమున్న మం
చిది చల మేల నొక్కచెవిచే విను నా దొకవిన్నపం బనన్.

71


క.

ఒకచెవి మూసుక విన్నప, మొకచెవి విను మనినమాట కుల్లములోనన్
ముకురాస్య వాదులాడక, మొక మోరఁగఁ జేసి కొంత మోడి వహించెన్.

72


ఉ.

ఇప్పటి కింతె చాలునని యేమియునున్ బెనఁగాడఁబోక యా
కప్పురగందితో ననియెఁ గంజదళాక్షుఁడు కోపగించి యో
యొప్పులకుప్ప నీ విటులు నుందువె యుండిన నుండు మోమటుల్
ద్రిప్పఁగ నేమి చేసితిని దిన్నగఁ గన్నులు విచ్చి చూడవే.

73


క.

నీమనసు రాకయుండిన, మో మైనం జూపరాదె మోసంబటవే
మామిళ్ల కాజ్ఞలైతే, కామిని గ్రుక్కిళ్ల కాజ్ఞ గలదే యెందున్.

74


ఉ.

కోమలి లోకమందు నొకకొన్నిదినాలకుఁ గాదె కామినుల్
కాముకులందు నిల్పుదురు కాంక్షలు పిన్నటనాఁటనుండియున్
గోమున నెత్తిపెంచితివి గోరిక లుంచితి నాదరించితే
మేము యెఱుంగఁ జేసి తిపు డెవ్వఁడ నింత నిరాకరింపఁగన్.

75


చ.

ఎఱుఁగనివాని నన్నుఁ జెలి మేటికిఁ జేసితి వాసఁగొల్పి నీ
సరసము నీవిలాసమును చాల మనంబున నాఁటె ని న్నిఁకన్
మఱవఁగజాల నేల బతిమాలఁగఁజేసెద వేమిపోయె ని
న్నరగడెసేపు కూడిన గృతార్థుఁడ నౌదుఁగదే తలోదరీ.

76