పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/37

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

36

రాధామాధవసంవాదము


శా.

దైవం బెంతకు దెచ్చె? నీవలపు లేదా నాఁటికి? న్నేటికిన్
ద్రోవల్ పుట్టెనె? నాఁటి దీగుణమె కాదో; నాఁటి విమ్మేనులే
కావో? లేక యిదేమి; యీ నడత; లీకైలాట; లీమోసముల్;
నీ వాకృష్ణుఁడ వేను రాధనెకదా నీరేజపత్త్రేక్షణా!

34


ఉ.

ఇన్నిదినంబు లే బ్రతుకనెంచుట యేమిటి కంటివేని యీ
కన్ను లదేమొ నిన్నుఁ దమకాంక్షలు దీఱఁగఁ జూడఁగోరె; నే
నున్నది దేవుడుం తెలియకుండునె; దేవుఁడటందు నీకు లే
కున్నను మాఁకు బామరిక మున్నది యున్నదినాలలోపలన్.

35


ఉ.

వంచన మాని గుట్టు మగవానికి నాఁడుది మించి యియ్యరా
దంచు వచింతు; రౌనది యథార్థము; ముంగల నిన్ను నొక్క టా
సించినదానఁ గాన నది చెప్పకతీఱదు; నేను బడ్డపా
ట్లెంచఁగ రాధ దయ్యముసుమీ యిది యేమని చిత్తగించెదో.

36


సీ.

ఒంటిగాఁ బవళింప నూరక నాగుండె, యదరంగ నెగవైచినట్లు తోఁచు
వడి లేచి తెగువతో నడవ నూహించుచో, నదుముచుఁ బైఁబడినట్లు తోఁచు
కాదని యటులేప గమకింప వడఁకుచు, నదియేమొ కుదయించినట్లు తోఁచు
గోరంతయుబుసుగాఁ గూర్చుండఁదలఁచుచో, నట్టె సివంబాడినట్లు తోఁచు


గీ.

వెఱ్ఱి పట్టినఁ గొంతవివేక ముండు, జలధిలోఁ బడ్డ నొకతెప్ప గలిగియుండు
నింతగా దిక్కు దెసలేని యిట్టివెతలు, నాతలనె పెట్టవలెనె యాధాతకైన.

37


మ.

 అడిగేవారొ; మనంబు చల్లఁగను మాటాడేటివారో; ప్రియం
పడ నూరార్చెడివారొ; మిక్కిలిదయన్ భాసించుచున్ బుద్ధిఁ దె
ల్పెడివారో; ధృతిలేక యేడ్చుచు మొఱల్ వెట్టంగఁ గన్నీళ్ళు చేఁ
దుడిచేవారొ; యొకింత రేఁబగలు నాతో వేఁగువారో కడున్.

38


చ.

నలువురు నవ్వఁగా నడవినక్క శివంబయి పొర్లి యంతలో
మెలఁకువ నన్ను నే నుపశమించుక క్రుళ్ళుచు లోన మించినన్
దెలివిని దెచ్చుకొంచు నొకదిట్టతనాన దినాలు త్రోసి యిం
తలరితి నిన్నుఁ జూచితి దురాసలు రోసితి మేలు చేసితిన్.

39


ఉ.

ఓర్పున భాగ్య మిెతేయని యూరక నీపలు కెంతుఁగాక యా
నేర్పు లిఁ కేమి యల్లుడవు నీవని నేనపు డెత్తి పెంచి యీ
డేర్పను, నేఁడు తాము రమియించి మదించను, తమ్ముజూచి ని
ట్టూర్పులతో నిటుల్ కరఁగియుండఁగ నేవది యేల యిం కిటన్.

40