పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/34

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

33


మననేస్తకాఁడు చేరెనటంచు గోపాలు, గుమిగూడి మూగిరి గొల్లలెల్ల
నేడైన దయకల్గెనే యంచు గోపిక, ల్పొరుగిండ్లనుండి చూచిరి కడంగి


గీ.

చెలగి కృష్ణుండు దుప్పటి మొలబిగించి, తల్లిదండ్రులపాదపద్మముల కెరగె
వారు దీవించి కౌఁగిట గారవించి, రపుడు వారలభాగ్య మేమని నుతింప.

9


ఉ.

నందకుమారు డంత జిఱునవ్వు మొగంబున దేటకన్నులన్
బొందుగ జాఱుపూలసిగ పొంకమునన్ దల పగ్గలించు మై
గందపుబూతచే నలుపు గన్పడ కొక్కవిలాసమూర్తి విం
తందము మించినట్లు కననయ్యె నెగాదిగ జూచువారికిన్.

10


మ.

అచటం జల్లగ దల్లిదండ్రులమనం బానందముం జెంద బ
ల్కుచు గోపాలుర బుజ్జగించి నలుదిక్కుల్ జూచి తన్ జేరగో
రుచునున్నట్టివ్రజాంగనామణులకోర్కుల్ జూపులన్ బ్రీతి జొ
న్పుచు వార్వారల నిండ్ల కంపి చనె గృష్ణుం డానగర్లోనికిన్.

11


గీ.

చని యనుంగులతోడ భోజనము చేసి, తల్లిదండ్రులతో గొంతతడవు దానుఁ
బెండ్లియాడినముచ్చటల్ ప్రేమ నుడివి, వారియనుమతి నిద్రింపవలయు ననుచు.

12


ఉ.

ఇంపు ఘటిల్ల నొక్కపడుకిల్లు గనుంగొని యందు రాధయం
దంపుటెలుంగు వీనుల వినంబడ దా విననట్లు చేరి నున్
గెంపులచెక్కడంపుబని గీల్కొనుబంగరుపావ లెక్కి ని
ద్దంపుమెఱుంగుజాయజముదాళికరంబున దల్పు మీటినన్.

13


గీ.

అమ్మ నేజెల్ల యది యెవ్వ రనగ రాధ, యెటకు బోవడు మిం దెవ్వ డేల వచ్చు
నేను నీయల్లుడనటంచు నెనరుదోప, బాదములమీద వ్రాలె గోపాలమూర్తి.

14


క.

లేవయ్య దొడ్డవాడవు, నీ వని తా నవలి కేగి ని న్నేమనుచుం
దీవింప; నిందు మునుపే, గోవిందుడు నిత్తెపెండ్లికొడు కన విందున్.

15


గీ.

పాన్పుమీదను గూర్చుండి పలుకవయ్య, మీరలును మహారాజు లైనారుగనుక
నే నమస్కృతి సేసెద నిదిగొ యనుచు, మ్రొక్కి తా బాన్పుదిగువ నింపున వసించి.

16


క.

వెఱగుపడి యూరకుండెడు, హరిగూరిచి రాధ పలికె నానాటివలెన్
మురిపము గలదో లేదో, యరయుదమని వచ్చినావె? యరయుము రాధన్.

17


ఉ.

ఊరక యేమియు బలుకకుండెద నంచు దిటాననున్నశృం
గారగుణావతంస! నిను గన్గొని మిన్నక యూరకుండ దీ
నో రొకపెండ్లికైనను ననుం బిలిపించితె? చూడ నెవ్వరున్
లేరని కాదు; నీదయకు నే దగుదానను గాన వేడితిన్.

18