పుట:రాధామాధవసంవాదము (వెలిదిండ్ల వేంకటపతి).pdf/22

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

21


చ.

కదియక సీమవారివలెఁ గన్నులఁ జూచినవేళఁ గొంతసే
పది యిది ప్రొద్దుపోకలవిహారము సల్పిన నింత రాదుగా
మొదలనె దూర మెంచవలె మోసము వచ్చె నిఁ కేమి సేతు హా
మది మదినుండి యేల నిను మాలిమి చేసితి జీవితేశ్వరా.

53


క.

ఆసించి నీవు చేసిన, బాసల కే నమ్మియున్న పసిగోల నయో
దోస మన కింతలో మది, రోసితి వింతటిదయాపరుండవొ కృష్ణా.

54


చ.

అని విలపించి నీవు విడనాడిన నెవ్వరిదాననంచుఁ గా
మిని మొగమందు చేల యిడి మెల్లనె యేడ్చెను వెక్కి వెక్కి వా
ల్లనుఁగవ వెచ్చనీరు చిఱుకాలువలై ఱయికంటి నిక్కుచ
న్గొనలను జాఱఁగా మెయి గగుర్పొడువన్ మది తాల్మి వీడఁగన్.

55


గీ.

అంతఁ బెంపుడుచిల్క యయ్యతివఁ జేరి, యక్క యది యేమి చేసెద వళుకుదీరి
చెలులు వినియెద రెందుకే చింతఁగుంద, వలదు కృష్ణునిపదమాన నిలువు మనిన.

56


క.

కనువిచ్చి చూచి రాధిక, తనువేఁడెడుచిలుకతోడఁ దా నిట్లనియెన్
వినవే చిలుకా కృష్ణుఁడు, తనునొల్లని వెనుక నాదుతను వేమిటికే.

57


క.

ఇ ల్లేటికి మగఁ డేటికిఁ, ద ల్లేటికిఁ దండ్రి యేల ధన మేటికి నా
యల్లునిరూపము కన్నులు, చల్లనఁగాఁ జూడఁగనినఁ జాలదె చిలుకా.

58


చ.

కల్లరి గాఁడు లో నెనరు గల్గినవాఁ డదిగాక వావి మే
నల్లుడు రూపవంతుడు మహాగుణశాలియటంచు నమ్మి నా
తల్లిని దండ్రినిన్ మగని దమ్ముల నన్నల రోసి తన్ను నే
నుల్లములోని దేవు డనియున్నది కీరమ నీ వెఱుంగవే.

59


ఉ.

వీథులలోన లేవగవు వెన్నెల చల్లఁగఁ గాయఁ బూర్ణచం
ద్రోదయమైనరీతిఁ గళలూనినవానిమొగం బెగాదిగ
న్నాదిగులెల్లఁ దీఱఁ గని నాదిగదా తగుభాగ్య మౌర నా
మీఁదను స్వామి కెంతదయ మేలుభళా యనుకొందుఁ గీరమా.

60


గీ.

చందురుని జూచి సంతోష మందులీల, జూచి పొంగుదు హరి నది చూడలేక
యమ్మలక్కలు మిన్నక యాడుకొందు, రేల కొఱయైతి నిందుల నేమిగంటి.

61


చ.

చలమున మచ్చుచల్లిన నిజాలకునున్ దయ వాఁడటంచు నే
వలచితిఁ గేతకీకుసుమవాసనకై భ్రమనొంది తేనె లో