పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/83

తృతీయాశ్వాసము

79

⁠

మదనునిఁ గోరిన రప్పిం చేదఁ జెప్పుఁ డటన్నఁ బ్రీతిఁ జెలంగి లతాంగుల్.

⁠ 114

సీ.⁠

ఓయమ్మ నేఁడు మే ముత్సవాహ్వయకేళి                        కాననాంతరసీమ గౌరినోమఁ జని విహారంబులు సలిపి క్రమ్మఱి రా ర                        సాలవేదికపై విశాలనేత్రు డాజానుబాహుఁ డత్యంతమోహనమూర్తి                        యొకరాజనందనుం డొంటి నుండ మనకాంతిమతి చూచి మన్మథుఁడను భ్రాంతి                        నుల్లంబు దురపిల్ల నున్నయదియు

⁠

గీ.⁠

విన్నవించితి మంతయు వెఱపు లేక యింకమీఁదటఁ గర్తవ్య మెద్ది గలదు దెలిసి బాలిక విభ్రాంతిఁ దీర్పుఁ డనుచు జెలులు పలుకంగ నప్పు డచ్చెరువు దోఁప.

⁠ 115

క.⁠

మతిశాలి రాజశేఖర పతి యనిపిన దివ్యరత్నపంజరశుకమున్ జతురతఁ గైకొని యప్పుడు చతురిక యేతెంచి రాజసమ్ముఖ మగుటన్.

⁠ 116

గీ.⁠

తరుణి చేతికి నిచ్చుట తగవుగామి నృపతిసన్నిధి నిడి దేవ నేఁడు నేను వనవినోదంబునకుఁ బోయి వెనుక చిక్కి రాఁగ నొకచక్కిఁ జక్కనిరాజసుతుఁడు.

⁠ 117

క.⁠

మీరాజు సమ్ముఖంబున నీరాజశుకోత్తమంబు నిడుమన నిడి యే కారణమొ యనుచుఁ దెచ్చితి భూరమణవరేణ్య యనుచుఁ బొలఁతి తొలంగన్.

⁠ 118