పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/59

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

55


యల్ల నల్లన రాఁ జూచె నవనివిభుఁడు
వేడ్క మున్నీరు పెల్లుబ్బి వెల్లి కొనఁగ.

169


శా.

ఆపుంస్కోకిలవాణి యాజలధికన్యారత్నసౌందర్యరే
ఖాపాణింధమమూర్తి యాత్రిజగతీకాంతావతంసంబు కే
లీపద్మాకరవాంఛ దీఱ దనఁగా లీలావతిన్ నిద్దపున్
జూపున్ గెల్వ వసంత మాడె మహీభృచ్చూడావతంసంబుపైన్.

170


ఉ.

మచ్చరికించి మారుఁడు కుమారుని బాణవిశేషవిద్యలన్
మెచ్చక బాహుగర్వమున మించి సమంచితచాతురీగతిన్
గుచ్చుకపాఱనేసెఁ బువుగోలఁ గుభృత్తిలకంబు నట్టిచం
చచ్చపలాంగి నొక్కమొగి శంబరవైరి నుతింపఁ జెల్లదే.

171


ఉ.

అక్కలకంఠి నప్పుడు వయస్యలు గన్గొని యెంతవెఱ్ఱివే
యక్కట నీ వొకానొకధరాధిపనందనుఁ గాఁ దలంచి పెం
పెక్కిన కూర్మిఁ జూడ కొరుఁ డెవ్వఁడు నేఁ డిట కేల వచ్చు న
మ్మక్క వనీవిహారమునకై చనుదెంచిన పంచబాణుఁడే.

172


క.

అని పలికి చెలువచూ పొక
యనువున మరలించి మగిడి రప్పుడు విభుఁడున్
మనమునఁ బెనఁగొను మమతన్
జనియెను శుక మున్న పువ్వుజప్పరమునకున్.

173


శా.

ఆహా నే డొకక్రొత్త వింటె శుకలోకాధ్యక్ష యే నీలతా
గేహం బింతకుమున్నుగా వెడలి వీక్షింపన్ మనోజాశుగ
వ్యూహప్రక్రియఁ జూపుచాలడర విద్యుద్వల్లరీపంక్తితో
బాహాబాహిఁ బెనంగు మేని జిగి జొంపం బింపు గల్పింపఁగన్.

174


ఉ.

పుత్తడిబొమ్మయో చిలుకబోదయొ కెంజిగురాకుగుత్తియో
ముత్తెపుగోవయో మదనమోహనబాణమొ నావనీవిహా
రాత్తమతిన్ సఖీజనసహస్రము గొల్వగ వచ్చిపోయె నేఁ
డిత్తఱి నొక్కబిత్తరి యహీనవచోరచనావిశారదా.

175