యనవుఁడు సుగ్రీవుఁ డౌఁగాక యనుచు, ననయంబు హర్షించి యవ్వాలిఁ గూడి
చనిరి వా రింద్రునిసన్నిధి కంతఁ, జని తమకైనట్టి శాపప్రకార
మును దమకయ్యెడు మోక్షంబుతెఱఁగు, వినిపించి వానరవీరులరూపు
ధరియించినారు ముందట మేను విడిచి, పరమాత్ములై వారు వసియింతు రెలమి
నంత నహల్యయు నటఁ దనశాప, మంతయుఁ గైకొని యాసమీపమున
శిలభావమై యుండెఁ జెచ్చెఱ నంత, సలలితానుష్ఠానసంపన్నుఁడైన
గౌతమఋషి తనకైనపత్నీత్వ, వితధంబునకుఁ జాల విహ్వలుఁ డగుచు
నంజన నాశతానందుఁ దోడ్కొనుచు, రంజిల్లు మిథిలేశురాష్ట్రంబు చేరి
మెలఁగుచునున్న నామెయి జనకుండు, వలనొప్ప నేతెంచి వరమునీశ్వరుని
గనుఁగొని ప్రార్థించి ఘనశతానందు, నినసముఁ దోడ్కొంచు నేగె నేగుటయు
నంత నాగౌతముం డంజనఁ జూచి, సంతాపచిత్తుఁడై సౌభాగ్యలీలఁ
దనరెడు నీయింతిఁ దరుచరునకును, గొనకొని మూర్ఖతఁ గోరి యెట్లిత్తు
హా దైవమా యంచు నతిదుఃఖ మంది, మేదినిఫై విధి మీఱంగరామిఁ
దలపోసి తనబుద్ధిఁ దగ విచారించి, యలయక ఘనగిరులందుఁ గ్రుమ్మరుచుఁ
జనిచని యామేరుశైలంబుపొంత, ఘనుఁడు కేసరియను కపివరాగ్రణిని
విదితంబుగాఁ జూచి విమలవర్తనము, సదమలగుణయుక్తి సంతతాచార
చరితంబు వినయంబు సద్భక్తియుక్తి, భరితంబు గని మెచ్చి భార్యగా నిచ్చి
సలలితచిత్తుఁడై సంతోష మొదవ, నెలమితోఁ గనకాద్రి కేగె నమ్మౌని
నాఁ డంత గావించినాఁడవు గాన, నేఁడు శాత్రవుచేత నీ కింత వచ్చె
నది గాన వైష్ణవయాగంబు చేసి, పదపడి సకలపాపంబులఁ బాయు
నీలోకమున నందు నీతనూజుండు, నాలంబులోఁ జిక్కఁ డభియాతిచేతఁ
దాత పులోముండు దప్పించి తెచ్చి, యాతని దాఁచినాఁ డబ్ధిమధ్యమున
నని పురందరు చిత్త మలరంగఁ బలికి, తనలోకమున కేగెఁ దదనంతరంబ
పాకశాసనుఁడును బ్రహ్మవాక్యంబు, గైకొని నియతి నాక్రతువుఁ గావించి
యనఘాత్ముఁడై యుండె నమరలోకమున, నని యింద్రువృత్తాంత మంతయుఁ జెప్పి
యమరేంద్రు గెలిచిన నతని నన్యులకు, సమరంబులో గెల్వ శక్యమే యనిన
మేఘనాదునిలావు మిగులమే లనుచు, రాఘవుల్ పలుకంగ రవిసుతాదులును
వెఱగంది రాతనివిక్రమంబునకు, మఱియు నగస్త్యుఁ డమ్మనుజేంద్రుఁ జూచి
పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/88
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది