ద్వి తీ యా శ్వా స ము
119
క. అని యా వనజేక్షణుఁడా
వనజేక్షణ రూపవిభవవైఖరులెల్లం
దన కనురూపం బనుచుం
దనరుచుఁ దలయూచుఁ జూచుఁ దలఁచున్ వలచున్.214
క. తిలకించి యటుల బాలిక
నల కాంచనవసనలసితుఁ డప్పుడు చంచ
త్పులకాంచితుఁడై తమి ని
మ్ములఁ గాంచి శుకంబుతోడ ముదమున ననియెన్.215
క. ఒకటిగ మాకు లతాంగిన్
సకళాదృతి గూర్చి ప్రోవఁ జాలితివేనిన్
సుకృతఫల మబ్బు నీకును
శుకవిప్రవరా రసోక్తి సుకవిప్రవరా!216
క. భావపుఁజిత్తరు బొమ్మకు
జీవకళల్ గూర్చి దీని చెల్వము గనఁగా
భావింతు నిపుడయైనా
నా వనజాననకుఁ దుల్య మౌనో కాదో! 217
క. ఈ వనితామణిఁ గూఱిచి
జీవము సుఖగతి నొనర్పు చెప్పెడిదేమీ
నీవే హరివై యుండెద
వావల నా రాజ్యవిభవ మంతయు నిత్తున్.218
గీ. అనిన శుకవతంస మా యదూత్తంసున
కిట్టు లనియె వినయ మినుమడింప
నింతఁ జెప్పవలెనె యింతిపైఁ బలుమాఱు
మారుజనక మిగుల మమత జనక.219
